هواللّه

ای زائر عتبۀ مبارکه حمد کن خدا را که موفّق شدی و بتقبیل آستان مقدّس مؤیّد گردیدی و درین انجمن الهی با یاران رحمانی الفت یافتی از عنایات ربّ کریم رجای عظیم دارم که روز بروز ترقّی نمائی تا مظهر الطاف بی‌پایان گردی و مورد تأیید حضرت رحمان شوی جناب متصاعد الی اللّه حضرت والد آقا یهودا فی‌الحقیقه از مخلصین و احبّای سابقین بود و در سبیل الهی مشقّت بی‌پایان کشید و از هر قبیل صدمه و بلا تحمّل نمود و خدمات موفوره‌ بآستان ربّ غفور کرد و عاقبت در کمال نورانیّت و روحانیّت و ثبوت و استقامت بآستان حضرت احدیّت شتافت حال در جهان بی‌پایان غریق بحر غفران و محو در فیوضات انوار است

امّا حضرت قائم‌مقام این شخص صادق مؤمن موافق سرور ابرار بود و در نهایت ثبوت و استقامت بر امر عزیز مختار در مصر و پاریس انیس و جلیس بود و همدم در شب و روز فی‌الحقیقه آثار خلوص از او نمودار و بذکر الهی مشغول در لیل و نهار بود و حضرت خواجه ربیع با آن خلق بدیع همواره لسان فصیح میگشود و نطق بلیغ میفرمود و نفوسرا بامر جدید دعوت میکرد و هدایت میفرمود لهذا مقامی رفیع داشت و در ذکر ایشان اوراقی تحریر یافت

و امّا یار باوفا جناب آقا میرزا مهدی اخوان صفا از وفات ایشان نهایت حزن و اندوه و الم و ماتم حاصل گردید رکن عظیم بود و فانی در جمال مبارک نفسی جز برضای الهی برنمی‌آورد و آرزوئی جز خدمت امرش نداشت و در ذکر ایشان اوراق مفصّل تحریر گشت و ارسال ایران گردید لقب خاندان میثاقیّه است و این منقبت الی‌الأبد باقیه و علیک البهآء الأبهی

عبدالبهاء عباس

این سند از کتابخانهٔ مراجع بهائی دانلود شده است. شما مجاز هستید از متن آن با توجّه به مقرّرات مندرج در سایت www.bahai.org/fa/legal استفاده نمائید.

آخرین ویراستاری: ۲۶ فوریه ۲۰۲۴، ساعت ۱:۰۰ بعد از ظهر