مشهد

جناب آقا میرزا احمد قائنی علیه بهآء اللّه الأبهی

هواللّه

ای ثابت بر پیمان نامۀ شما رسید و انقلابات مشهد و اطراف خراسان معلوم گردید و البتّه تا بحال فی‌الجمله سکون و قراری یافته است و قدری محذورات زائل گردیده است چون حکومت مشروطه انتظامی یابد اندکی راحت و آسایش حاصل گردد ای ثابت بر پیمان در وقتی که مجلس ملّی سابق در نهایت اقتدار بود و شاه نفس نفیس صدر اعظم را به قم فرستاد تا پذیرائی از حضرات علما نماید و ایشان را در نهایت احترام و رعایت به طهران رجوع دهد و چون به طهران رسیدند جمیع خلق و حکومت بنهایت حرمت و رعایت استقبال کردند و باحتشام وارد نمودند و سه شبانه‌روز چراغان کردند و مجلس ملّت تشکیل شد بعضی از یحیائی‌ها نفوذ تامّ در مجلس پیدا نمودند و بفساد پرداختند و دولت و ملّت را بهم انداختند تا کار بجائی رسید که بخلع شاه و جلوس دیگر مصمّم شدند عبدالبهآء بصریح عبارت بچند نفوس از جمله محفل روحانی طهران مرقوم نمود که دولت موفّق گردد و مجلس بنحوست مفسدین یحیائی متفرّق خواهد شد در آنوقت شاه در نهایت ضعف و مجلس در نهایت قوّت بود و انجمنهای ملّی که مؤیّد مجلس بود قریب بصد رسیده بود لهذا یحیائی‌ها از تصریح عبدالبهآء یعنی تفریق مجلس استهزاء می‌نمودند تا آنکه بغتةً مجلس پریشان و متفرّق شد و حضرات یحیائی‌ها خائب و خاسر گردیدند و نتوانستند که سلطنت را تغییر و تبدیل بشخص منویّ ضمیر خویش دهند زیرا از او مبالغها رشوت و برطیل گرفته بودند باری بعد از این واقعۀ عظمی که سبب حیرت نفوس حتّی اعدا گردید واقعۀ سیرجان واقع شد که حضرت عالم جلیل آقا سیّد یحیی را بنهایت مظلومیّت شهید نمودند و در سنگسر احبّای الهی را اذیّت شدید کردند و ظلم عظیم روا داشتند و در تبریز مجتهد خونریز حاجی میرزا حسن فتوا بقتل جمیع یاران داد که این حضرات مشروطه‌طلبان جمیعاً بهائی هستند بموجب شرع باید قتل و غارت گردند لهذا یاران الهی جمیعاً متفرّق شدند فقط دو نفر را بدست آوردند و بزخم شدید شهید نمودند و اگر چنانچه یاران در آذربایجان متفرّق نمیشدند کلّاً و طرّاً بفتوای آن ظالم خونخوار شهید میشدند ولی هر چه جستجو نمودند کسی را نیافتند در آنوقت عبدالبهآء بمراکز مهمّه حتّی بامین و ندیم خود شاه بصراحت من‌دون تأویل مرقوم نمود و همچنین بمحفل روحانی طهران محرمانه بنگاشت و همچنین بنفوس مهمّۀ دیگر بصریح عبارت مرقوم نمود و الآن آن اوراق تحت امضا و ختم عبدالبهآء در طهران موجود و مضمون اینکه حکومت باید بخونخواهی حضرت شهید آقا سیّد یحیی برخیزد و ظالمان سنگسر را سنگسار نماید و مجتهد خونریز را کیفر فرماید و جزای سزا دهد تا من‌بعد مجتهدی دیگر این جسارت ننماید و اگر حکومت باین امور قیام نماید فبها والّا یفعل اللّه ما یرید و یشآء بعد حکومت اعتذار نمود که در قوّۀ ما نیست دوباره مرقوم شد که اگر حکومت آنچه باید و شاید مجرا دارد و خونخواهی حضرت شهید سیّد یحیی نماید و ظالمان سنگسر را جزای لازم دهد و مجتهد جاحد را بآنچه سزاوار است قصاص نماید محفوظ و مصون ماند والّا تأیید بکلّی سلب گردد و بدا ظاهر شود و امور منقلب گردد حتّی مرقوم شده بود که بحضرت امام جعفر صادق علیه السّلام عرض کردند که ما موعود بآن بودیم که سابعهم قائمهم و شما سابعید کو قائمیّت فرمودند من موعود بودم و قائم بودم ولکن بدا شد باین صراحت مرقوم شد که چون در قائمیّت امام جعفر صادق بدا جائز البتّه در قهر و غلبۀ حکومت حاضره بطرز اولی بدا جائز خواهد شد چون در آنجا بدا جائز بود البتّه در اینجا جواز بیشتر است حتّی بامین و ندیم خود او در این خصوص بصریح عبارت مرقوم گردید ولی اعتنائی ننمود لهذا اثر بدا ظاهر گشت و همچنین بکرّات و مرّات مرقوم گردید که تا دولت و ملّت مانند شیر و شهد آمیختۀ بیکدیگر نگردد فلاح و نجاح ممتنع و محال مکاتیب موجود و حتّی در چند نامۀ مفصّل به طهران بصریح عبارت مرقوم شد و حتّی بامین و ندیم شاه که اگر دولت و ملّت با هم امتزاج نیابند و اتّفاق نکنند امور بکلّی مختلّ گردد و دول متجاوره مداخله نمایند بجهت اثبات این بیان نفس مکتوبی که جناب حاجی میرزا عبداللّه سقط‌فروش در این ایّام از طهران فرستاده است ارسال میگردد تا ملاحظه نمائید که وقایع آتیه بچه صراحت از پیش انذار شده است و ثابت و محقّق گردد که قلم میثاق مؤیّد است آنچه از او صادر البتّه واقع گردد شما این نامه را استنساخ نموده در جمیع خراسان انتشار دهید و نامۀ حاجی میرزا عبداللّه را نیز سواد نموده انتشار دهید زیرا بعضی ضعفا این قضیّه را وسیله نموده و تخدیش اذهان مینمایند و احبّآء اللّه از تفاصیل اطّلاع ندارند در بدایت بصریح عبارت مرقوم شد که این مجلس بهم میخورد و این رؤسای موجوده مخذول میشوند حکومت فائق گردد بعد از آن تکالیفی شد که باید مجرا گردد از طرف حکومت اعتنا نگشت تکرار بتکرار بصراحت نوشته شد و انذار گردید نتیجه‌ئی نبخشید پس آنچه از قلم میثاق صادر شد در این ایّام ظاهر و آشکار گردید امیدواریم که مشروطیّت که نصّ قاطع کتاب اقدس است در ایران تأسّس یابد و اطمینان حاصل گردد مشروطیّت بنصّ قاطع کتاب اقدس حکومت مشروعه است و استبداد و استقلال غیر مشروعه ولی ما در بدایت محض محافظۀ احبّا مدارا کردیم و علّت این مدارا این بود که رؤسای ملّت بتحریک یحیائی‌های بیحیا بتمامه ضدّ احبّا لهذا اگر ما نام مشروطیّت بر زبان میراندیم حکومت نیز بر عداوت قیام مینمود مادّه بجزء ضعیف میریخت یاران در میان دو طرف شرط مصالحه میشدند حکومت فوراً اعلان میکرد که مشروطیان جمیعاً بهائیند و نصّ کتاب اقدس را مجرا خواهند چنانکه میرزا فضل‌اللّه نوری در طهران اعلان نمود و اعلان‌نامه‌ها را در تمام طهران معلّق نمودند لهذا باین وسیله دولتیان دست بکشتن میگذاشتند و ملّتیان نیز معاونت مینمودند و بکلّی یاران را از میان برمیداشتند بسبب این حکمت بود که آن مدارا در بدایت واقع گردید و عاقبت الحمد للّه آنچه مرقوم شد واضح و آشکار گشت و لیس هذا الّا من فضل ربّی الأبهی و علیکم التّحیّة و الثّنآء ع ع