الهی و موئلی عند لهفی و ملجائی و مهربی عند اضطرابی و ملاذی و معاذی عند اضطراری و انیسی فی وحشتی و سلوتی فی کربتی و جلیسی فی غربتی و کاشف غمّتی و غافر حوبتی انّی اتوجّه الیک بکلّیّتی و اتضرّع الیک بحقیقتی و کینونتی و هویّتی و جنانی و لسانی ان تحفظنی عن کلّ شأن یخالف رضاک فی دور فردانیّتک و تطهّرنی من کلّ وضر یمنعنی عن التّنزیه و التّقدیس فی ظلّ شجرة رحمانیّتک ربّ ارحم الضّعیف و اشف العلیل و ارو الغلیل و اشرح صدوراً اشتعلت فیها نار محبّتک و اضطرم فیها لهیب عشقک و شوقک و البس هیاکل التّوحید حلل التّقدیس و توّجنی باکلیل مواهبک و نوّر وجهی بضیآء شمس مراحمک و وفّقنی علی خدمة عتبة قدسک و املأ قلبی بمحبّة خلقک و اجعلنی آیة رحمتک و سمة عنایتک و موفّقاً علی التّألیف بین احبّتک و خالصاً لوجهک و ناطقاً بذکرک و ناسیاً لشئونی و متذکّراً بشئونک ربّ ربّ لا تقطع عنّی نفحات عفوک و فضلک و لا تحرمنی عن معین عونک و جودک و احفظنی فی ظلّ جناح حمایتک و ارعنی بعین حمایتک و انطقنی بثنائک بین بریّتک حتّی یرتفع ضجیجی فی المحافل العلیا و ینحدر من فمی ذکرک انحدار السّیول من الاتلال انّک انت الکریم المتعال و انّک انت العزیز القدیر ع ع
این سند از کتابخانهٔ مراجع بهائی دانلود شده است. شما مجاز هستید از متن آن با توجّه به مقرّرات مندرج در سایت www.bahai.org/fa/legal استفاده نمائید.
آخرین ویراستاری: ۹ آوریل ۲۰۲۵، ساعت ۲:۰۰ بعد از ظهر