اللّه‌ ابهی

ای یاران معنوی شکر و حمد حضرت بیچون را سزاوار که آفتاب کلمة اللّه را از مطلع آمال طالع و لائح فرمود و پرتوش جهانگیر گشت و شعاعش ساطع از فلک اثیر شهابش ثاقب شد و سحابش بارق غیثش هاطل گشت و لیثش صائل نفحاتش منتشر شد و آیاتش مشتهر شمعش برافروخت و حجبات جلالش بسوخت پرده برانداخت و علم دلبری برافراخت و بنگاهی کار عالمی بساخت و آشنایان را غبار از دل بپرداخت بیچارگان را بنواخت و بیگانگان را بشناخت هر سقیم را کأس شفا بخشید و هر ضعیف را شدید القوی ظهیر کرد مستمندان را توانگر کرد و افتادگان را ارجمند بینوایان را نوا داد و کودکان را رسم سروری آموخت تا آنکه کل در ظلّ کلمه تربیت گشته سراجهای روشن عالم انسانی گردیم و قنادیل مصابیح جهان رحمانی آیات ملکوت شویم و رایات فیوضات لاهوت اشجار حدائق توحید شویم و اثمار شجرۀ تفرید

ای مردان خدا فیض جمال قدم و تجلّی اسم اعظم روح القدس آسا قلب انسانی احیا و روح وجدانی مانند جلوۀ عالم بالا ایدر سفلی ایسه علوی اولور ناسوتی ایسه لاهوتی اولور ارضی ایسه سماوی ‌اولور ظلمانی ایسه نورانی اولور جسمانی ایسه روحانی اولور ربّانی اولور سبحانی اولور درگاه احدیّتده بر عبد خاضع خاشع فانی اولور

الهی هؤلآء عبادک المتوجّهون الی کلمة وحدانیّتک الثّابتون الرّاسخون علی عهدک و میثاقک المبتهلون المتضرّعون الیک هب لهم رحمة من لدنک و انر ابصارهم بمشاهدة آیات توحیدک فی کلّ شیء انّک انت الرّحمن ع ع

این سند از کتابخانهٔ مراجع بهائی دانلود شده است. شما مجاز هستید از متن آن با توجّه به مقرّرات مندرج در سایت www.bahai.org/fa/legal استفاده نمائید.

آخرین ویراستاری: ۱۸ مارس ۲۰۲۵، ساعت ۵:۰۰ بعد از ظهر