طهران

جناب آقا سیّد نصراللّه باقراف علیه بهآء اللّه الأبهی

هو الّذی ینصر من قام علی نصرة امره

ای ثابت نابت نامه‌ئی که بسلیل جلیل مرقوم فرموده بودی ملاحظه گردید مضمون موجب روح و ریحان بود و دلیل ثبوت یاران بر پیمان عبدالبهآء دو سال و نیمست که سرگشتۀ کوه و صحرا و گمگشتۀ دشت و دریاست هر روز در شهری و هر شام در کشوری تا آنکه حال به پاریس رسید و با یاران و جناب امین و نجل سعید انیس و جلیس شد ولی آنان عازم ایران گشتند زیرا حکمت چنین اقتضا مینمود لهذا جواب من مینگارم و نامۀ شما بآقا سیّد عبداللّه را در جوف میگذارم باری در این سفر همیشه در نظر بودی و خدمات آن حضرت در آستان حضرت احدیّت مقبول افتاد از الطاف حضرت بیچون امیدواریم که در جمیع شئون موفّق و مؤیّد باشی جناب میرزا تقیخان را تحیّت مشتاقانه برسانید و همچنین جناب آقا سیّد شهاب و جناب آقا میرزا احمد خان و جناب آقا میرزا زمان و جناب میرزا علی اکبرین و جناب آقا مهدی جمیع را در نهایت حبّ و انجذاب تحیّت میرسانم جناب امین ایّامی که مؤانس و مجالس بودند شب و روز بذکر و ستایش شما اوقات میگذراندند و همچنین بذکر خیر یاران و اماء رحمن امة‌اللّه المقرّبه والدۀ محترمۀ آقا سیّد عبداللّه و اخوان ایشان و ورقات منجذبات اخوات ایشان را بافصح عبارات تحیّات برسانید شخص محترم رفیق شما به پاریس سالماً رسیدند و تا بحال دو مرتبه ملاقات شد

عبدالبهاء عباس