هوالأبهی

حضرت افنان سدرۀ منتهی جناب آقا میرزا آقا علیه بهآء اللّه الأبهی ملاحظه نمایند

هوالأبهی

ایّها الفرع الرّفیع من السّدرة المبارکة مکاتیب متعدّده ارسال گشت و حال نیز به ذکر و فکر شما مشغولیم ملاحظه بفرمائید که قلب در چه مقام از وله و انجذابست که صدهزار مشاغل و متاعب و مواقع و مصائب دقیقه‌ئی این قلب و روح را از یاد و ذکر افنان دوحۀ بقا مانع و حائل نگردد پس چون موج این بحر عبودیّت و فنای ساحت کبریا بآن سواحل و شواطی ظماء و عطاش رسد دامن طلب و اشتیاق را از لآلی انجذاب مملوّ فرما و به تمجید و توحید و تسبیح و تقدیس جمال قدم و اسم اعظم روحی و ما ملّکنی اللّه فی سبیل احبّائه فدا زبان بگشا که

این چه لطف عمیم و فضل عظیمست که هیاکل فنا را مظاهر انوار بقا فرمودی و نفوس مسکین را در ظلّ سدرۀ منتهی مأوی دادی علیلان را درمان عنایت مبذول داشتی و درماندگان را مرهم فضل و رحمت احسان کردی بال و پر شکستگان را جناح قوّت دادی و موران را بر تخت سلیمانی نشاندی ما بندۀ ضعیفیم و بنهایت نحیف و حقیر

عبدالبهاء ع

چون لطف و رأفت شما در حقّ دوستان مثبوت و مسلّمست لهذا از حقّ میطلبیم که شما را در جمیع شئون موفّق فرماید حتّی در تحصیل حقوق جناب درویش از برادر بی ‌مروّت و کیش و این عمل را اجر جزیل در پی و البهآء علیک ایّها الفرع العزیز

عبدالبهاء ع