طهران

جناب میرزا ولیّ‌اللّه خان ابن شهید علیه بهآء اللّه الأبهی

هواللّه

ای ثابت بر پیمان نامه رسید و تضرّع شدید و ابتهال عظیم سبب شد که بدرگاه ربّ قدیم عجز و زاری گردید و طلب تأیید بدیع شد که در پناه صون و عون اسم اعظم از مخاطرات نفس و هوی محفوظ و مصون مانی و از بحر تقدیس نصیب گیری و در هوای انقطاع پرواز نمائی و از هر تعلّقی آزاد باشی و از هر آلودگی آزادگی یابی و امیدم چنان است که روح مجسّم شوی و نور مصوّر گردی آسمانی شوی ربّانی گردی رحمانی شوی نورانی گردی و اگر ممکن شود که در نظارت خارجه بمأموریّتی تعیین گردی بسیار مناسب است و باین وسیله بخدمت امر پردازی و بعضی از نفوس دائرۀ خارجه را تبلیغ نمائی مرقوم نموده بودید که محفل ارتباط شرق و غرب در ترتیب و تنظیم مدرسه نهایت اقدام را دارند این خبر مثمر سرور عظیم گردید و محفل ارتباط بالطاف خفیّۀ حضرت پروردگار مؤیّد و موفّق خواهد گشت و همچنین مدرسۀ بنات انشآءاللّه بهمّت یاران نظیر مدرسۀ ذکور خواهد گردید و انشآءاللّه معلّم و معلّمه از امریک خواهند فرستاد حضرت عزیز عبدالبهآء اخوی را تحیّت ابدع ابهی برسان و علیک البهآء الأبهی ع‌ع