هوالأبهی

ای مشکین الهی از عدم وصول الواح حبّ و اتّحاد هرگز مپندار که از قلوب محبّان و دوستان آنی ذکر شما محو شود و یا سستی و وهنی در عروۀ محبّت واقع گردد آن عهد و میثاقی که در ذرّ روحانی بسته شد لم‌یزل مستحکم بوده و خواهد بود باری انشآءاللّه باید بعشق و محبّت جمال قدم جام بلا را مردانه گرفت و چون شهد بقا نوشید گر تیر بلا آید اینک هدفش دلها این بیت ترکی را در این روزها بنده‌ئی از بندگان حقّ گفته

تعجّب ایتمه ای عاقل جفاسینه رضا ایتسم

جفا عین وفا مرآت عشقکده مصوّردر

ایّام در گذار است و از هیچ حالی اثری باقی نماند نه عزّت این خاکدان فانی باقی و نه ذلّت و محنتش برقرار کل رو بزوالست مگر اموریکه در سبیل حقّ واقع شود آن لم‌یزل و لایزال باقی و برقرار بوده منتها اینست که در ظاهر بصورت دیگر و نحو دیگر مشهود می‌شود

دانه چون اندر زمین پنهان شود

سرّ آن سرسبزی بستان شود

در این مقام ظاهر را عنوان باطن مشهوداً ملاحظه کنید چه که در نقطۀ تراب نیز جز ذکر حقّ و احبّای او باقی نبوده و نخواهد بود

نام احمد نام جمله انبیاست

چون که صد آمد نود هم پیش ماست

فواللّه الّذی لا اله الّا هو که این قید و بند شما فخر جمیع آزادگانست و این بلیّه و محنت مبدأ جمیع آسایش و راحت سیأتی زمان ینوحون علی ما فعلوا و یبکون و یلعنون علی انفسهم و یستشفعون منکم لعلّ یتوب اللّه عنهم و یغفر لهم یومئذ یفرح المخلصون و ییئس المنافقون و المنکرون کن کلهیب من النّار من حرارة محبّة ربّک العزیز المختار

چشم این آوارگان لم‌یزل بشطر عزّ احدیّه ناظر و آمل که آیۀ مدلّۀ بر شئون حقّ بتمامه در ظاهر و باطن باشند همچنان که آن ساذج قدم میفرماید بالبلآء زاد حبّ البهآء بهمین قسم این آیۀ ملکوتیّه در حقایق نفوس قدسیّه مشهود آید فطوبی للمخلصین من ثواب یوم عظیم فبشری للموحّدین بما جعلهم اللّه آیة نفسه بین العالمین کل در تمام لیالی و ایّام بذکر آنمظلومان سبیل حقّ مشغول بوده و هستیم و الآن که ساعت هشت از شب و قریب بصبح است چون در عوالم قلب بیاد شما مشغول بودیم لهذا بظاهر نیز پرداختیم