طهران

حضرت ادیب دبستان الهی علیه بهآء اللّه الابهی

هو اللّه

ای منادی میثاق مکتوبیکه بجناب آقا سیّد تقی مرقوم نموده بودید ملاحظه گردید در خصوص مدیر مدرسه میرزا حسن استفسار نموده بودید آنشخص در مراجعت از حج وارد این شهر شد و اظهار محبّت نمود ولی بسیار ما نیز بحسب تکلیف الهی نهایت مهربانیرا باو نمودیم حتّی خواهش سفارشنامه‌ئی نمود آنرا نیز بآنجناب مرقوم نمودیم این تکلیف ما بود ولی اگر چنانچه این شخص معاذ اللّه نسبت بدولت ابدمدّت یا اعلیحضرت شهریاری یا جناب صدارتپناهی کلمه‌ئی زباندرازی نماید البتّه صد البتّه از چنین اشخاص باید در کنار بود مخالطه نکرد و کاری بکارشان نباید داشت اگر چنانچه گله از عدم معاشرت نمایند در جواب گفته شود مشرب ما خیرخواهی عموم و طلب تأیید از برای کل از مذمّت و آلودگی لسان بالکلّیّه ممنوعیم لهذا معذوریم البتّه عفو این قصور را میفرمائید و عذر را قبول مینمائید دیگر آنچه گویند صمت و سکوت نمائید بهیچوجه نه خیر و نه شر تفوّه منمائید و علیک التّحیّة و الثّنآء ع ع