بواسطۀ آقا سیّد اسداللّه علیه بهاء اللّه
جناب ملّا رضا و سائر احباب علیهم بهاء اللّه الابهی
الهی الهی انت ترانی و تسمع نجوائی و تطّلع باسراری و اجهاری و غیبی و شهودی انّی متضرّع الی ملکوت قدسک و جبروت سلطانک ان تنزّل کلّ رحمتک و موهبتک و تبذل کلّ عنایتک و نعمتک علی هؤلآء العباد الّذین توجّهوا الی وجهة رحمانیّتک و ثبتوا علی دینک و استقاموا علی کلمتک و قاوموا اعدآئک و تحمّلوا کلّ مشقّة فی سبیلک ای ربّ انعش قلوبهم بنفحات قدسک و اشرح صدورهم بآیات توحیدک و عطّر مشامّهم بطیب الطافک انّک انت الکریم الرّحیم الودود
ای خواجهتاشان من چه قدر باید شکر نمائیم که راه بآستان مقدّس یافتیم و نرد محبّت باختیم و علم عشق برافراختیم و در درگاه احدیّت لانه و آشیانه ساختیم هرچند اسیریم ذلیلیم حقیریم الحمد للّه از فضل جمال ابهی مستقر بر سریریم و مجیر و دستگیریم بلکه امیر فلک اثیریم طوبی لنا بشری لنا ع ع
این سند از کتابخانهٔ مراجع بهائی دانلود شده است. شما مجاز هستید از متن آن با توجّه به مقرّرات مندرج در سایت www.bahai.org/fa/legal استفاده نمائید.
آخرین ویراستاری: ۹ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۰۰ قبل از ظهر