جناب آقا زین‌العابدین علیه بهآء اللّه الأبهی

هواللّه

ای زائر مشکین‌نفس حافظ شیرازی در دیوان خویش میگوید ترکان پارسی‌گو بخشندگان عمرند آن ترک فارسی‌گو توئی که در نهایت شیرینی و حلاوت بفارسی صحبت میداشتی و من و یاران الهی را سبب سرور و شادمانی میگشتی حال با قلبی نورانی و روحی رحمانی و انجذابی ملکوتی و تأيیدی سبحانی بالنّیابة از عبدالبهآء توجّه بآستان مقدّس نما و جبین خویش را بر آستان نور مبین بگذار و روی و موی را بخاک تابناک منوّر و معطّر کن و در نهایت عجز و نیاز از قبل من تضرّع و ابتهال نما و طلب تأيید و توفیق کن زیرا مشقّات عظیمه در پیش است و مشکلات کثیره در میان و عبدالبهآء در نهایت ضعف و ناتوان لهذا محتاج امداد اسم اعظم است و مفتقر عنایت جمال قدم تا در این سبیل توفیقات حقّ نعم الدّلیل گردد و بدرقۀ عنایت هادی سبیل شود شاید در این سفر نفسی در عبودیّت دلبر آفاق بکشد و نصیبی از موهبت ربّ الاشراق برد یاران الهی را هر یک از قبل من در نهایت اشتیاق تحیّت ابدع ابهی ابلاغ دار و بگو

ای سرگشتگان صحرای محبّت اللّه و ای گمگشتگان بیابان عشق پرتو عنایت الهی شامل است و فیوضات نامتناهی متتابع عنقریب از اشراق نور مبین روی زمین بهشت برین گردد و از نسیم گلشن عنایت مشام اهل آفاق در شرق و غرب مشکین و عنبرین شود یاران الهی باید بموجب وصایا و نصائح نور حقیقت جمال قدم روحی لعتبته الفدآء قیام کنند و یکیک را بموقع اجرا گذارند نه اینکه مجرّد بخوانند و مودوع اوراق و الواح گذارند باید اوامر روحانیّه و جسمانیّۀ اسم اعظم روحی لتربته الفدآء در حیّز شهود جلوه نماید و در احوال و اطوار یاران الهی مجسّم و مصوّر گردد والّا چه ثمری و چه اثری باری عبدالبهآء را نهایت آمال اینکه بکلمه‌ئی از وصایا و نصائح مبارک موفّق شود و یقین است یاران نیز چنین آرزو دارند بهائی باید شمع آفاق باشد و نجم ساطع از افق اشراق اگر چنین است نسبتش حقیقی است والّا نسبت مجازی است و بی‌ثمر و بی‌پا مانند شخصی سیاهست نامش الماس و بحقیقت زاغ و غراب است ولی اسمش بلبل خوش‌آواز از انتساب اسمی چه فایده و از لفظ بهائی چه ثمر بحقیقت باید بهائی بود و ملتجی بعتبۀ مقدّسۀ حضرت نامتناهی جمیع یاران را بجان و دل مشتاقم و آرزوی مشاهدۀ دیدار مینمایم و علیکم البهآء الأبهی

ای عزیزان عبدالبهآء اگر بدانید که چه ‌قدر اشتیاق بیاران دارم و چگونه شب و روز بذکر و یاد شما مشغولم البتّه از شادمانی پرواز مینمائید شما یاران اسم اعظمید و یاوران عبدالبهآء در ظلّ الطاف جمال مبارکید و بندگان حقیقی صمیمی حضرت کبریا طوبی لکم ثمّ طوبی لهذا در نزد عبدالبهآء عزیزید و جلیل و رفیقید و ندیم و در عبودیّت عتبۀ بها شریکید و سهیم ع ع

این سند از کتابخانهٔ مراجع بهائی دانلود شده است. شما مجاز هستید از متن آن با توجّه به مقرّرات مندرج در سایت www.bahai.org/fa/legal استفاده نمائید.

آخرین ویراستاری: ۲۹ فوریه ۲۰۲۴، ساعت ۴:۰۰ بعد از ظهر