طهران

جناب آقا سیّد نصراللّه باقراف علیه بهآء اللّه الأبهی

هواللّه

ای ثابت بر پیمان مدّتی بود که مخابره بکلّی منقطع و قلوب متأثّر و مضطرب تا آنکه در این ایّام الحمد للّه بفضل الهی ابرهای تیره متلاشی و نور راحت و آسایش این اقلیم را روشن نمود سلطۀ جائره زائل و حکومت عادله حاصل جمیع خلق از محنت کبری و مشقّت عظمی نجات یافتند در این طوفان اعظم و انقلاب شدید که جمیع ملل عالم ملال یافتند و در خطر شدید افتادند شهرها ویران گشت و نفوس هلاک شد و اموال بتالان و تاراج رفت و آه و حنین بیچارگان در هر فرازی بلند شد و سرشک چشم یتیمان در هر نشیبی چون سیل روان الحمد للّه بفضل و عنایت جمال مبارک احبّای الهی چون بموجب تعالیم ربّانی رفتار نمودند محفوظ و مصون ماندند غباری بر نفسی ننشست و هذه معجزة عظمی لا ینکرها الّا کلّ معتد اثیم و واضح و مشهود شد که تعالیم مقدّسۀ حضرت بهآءاللّه سبب راحت و نورانیّت عالم انسانی است در الواح مبارک ذکر عدالت و حسن سیاست دولت فخیمۀ انگلیس مکرّر مذکور ولی حال مشهود شد فی‌الحقیقه اهل این دیار بعد از صدمات شدیده براحت و آسایش رسیدند و این اوّل نامه‌ایست که من به ایران مینگارم انشآءاللّه من‌بعد باز ارسال میشود احبّای الهی را فرداً با نهایت اشتیاق تحیّت ابدع ابهی ابلاغ دارید و مژدۀ صحّت و عافیت عموم احبّا را بدهید هرچند طوفان و انقلاب شدید بود الحمد للّه سفینۀ نجات محفوظاً مصوناً بساحل سلامت رسید حضرات ایادی امر اللّه و حضرت امین و همچنین ملوک ثبوت و رسوخ عهد و پیمان را از قبل عبدالبهآء با نهایت روح و ریحان تحیّت و پیام برسانید و علیک البهآء الأبهی

عبدالبهاء عباس

١۶ اکتوبر ١٩١٨