بواسطۀ امةاللّه سکینه حفیدۀ من فاز بالرّفیق الأعلی گندمپاککن
جناب آقا میرزا حسن معلّم علیه بهآء اللّه الأبهی
ای بندۀ الهی در این دور بدیع تعلّم و تعلیم از اعظم اوامر ربّ کریمست و نصوص کتاب مبین بر هر نفسی تعلّم بقدر خواندن و نگاشتن و تعلّم مبادی علوم لازمه فرض و واجبست امّا تعلیم از اعظم عبادات نور مبین و مقتضای عبودیّت درگاه رحمن و رحیم ارتقا و انحطاط امم از نتایج علم و جهلست زیرا ترقّی عالم انسانی بدانائیست و تدنّی عالم بشری بنادانی نوع بشر چون دانائی افزاید رحمانی گردد و چون دانش آموزد ربّانی شود هل یستوی الّذین یعلمون و الّذین لا یعلمون پس تا توانی بکوش که نورسیدگان دور بدیع واقف بر حقایق و معانی گردند و تحصیل فنّ بدیع کنند و واقف شوند و آگاه دانا گردند و پرانتباه از جمیع علوم نافعه بهرهئی برند و از فنون مفیده نصیبی گیرند امّا فنون عتیقۀ غیر مفیده مانند اصول فنون نیست جنونست اوقات را صرف نمودن نشاید و نباید و علیک التّحیّة و الثّنآء
این سند از کتابخانهٔ مراجع بهائی دانلود شده است. شما مجاز هستید از متن آن با توجّه به مقرّرات مندرج در سایت www.bahai.org/fa/legal استفاده نمائید.
آخرین ویراستاری: ۷ ژانویه ۲۰۲۴، ساعت ۳:۰۰ بعد از ظهر