هو اللّه

الحمد للّه الّذی خلق حقائق مزدوجة من تقابل الاسمآء و الصّفات و مرکّبة من الوجود و الماهیّات و مستفیضة من شئون متقابلة متوافقة و مرایا متعاکسة متشاکلة فی جمیع الکائنات سبحان الّذی خلق الازواج کلّها ممّا تنبت الارض و من انفسهم و ممّا لا یعقلون و جعل الانسان معدن البرکة و منبع التّکثّر فی عالم الکیان فبتقابل الاسمآء الحسنی و تسابق الصّفات العلیآء ظهرت حقائق الاشیآء فازدوجت و اجتمعت و اقتربت و اتّفقت و اتّحدت و تجمّلت و تکمّلت فظهرت انوار الوحدة الاصلیّة فی کینونات الحقائق الفرعیّة و لهذه الاسرار حکمة خفیّة و وردت بها اوامر و تشویقات الهیّة فی النّصوص الشّرعیّة و للّه الحکم البالغة و الحجّة القاطعة و السّلطنة النّافذة و القوّة الکاملة و الانجذابات الجامعة و الصّلاة و الثّنآء علی الحقیقة الجامعة للحقائق الرّحمانیّة و الدّقائق الکونیّة البرزخ العظیم و الرّابط الکریم مجمع البحرین و ملتقی النّهرین و نیّر المشرقین و نور المغربین الشّجرة المبارکة و علی فروعها و اوراقها و ازهارها و اثمارها و علی الّذین استظلّوا فی ظلّها و التجأوا الی دوحتها قد تجلّی الرّحمن فی سینآء الاکوان بنور سطع و ابرق و لاح علی مطالع الانفس و الآفاق فائتلفت و استأنست و اقتربت و اجتمعت و انجذبت القابلیّات و المقبولات و الموجودات و الماهیّات ائتلافاً به ظهرت آیة التّوحید و ارتفعت رایة التّفرید و زالت الکثرات و فنت الانّیّات و اضمحلّت الحدودات و اعلاماً لهذه الوحدة الاصلیّة و اعلاناً لهذه الالفة الرّوحیّة بحکمته البالغة و رحمته السّابقة قدّر النّکاح و جعله سبباً للفلاح و علّة للنّجاح لیکون رمزاً عن تلک الرّابطة الرّحمانیّة و اشارة عن تلک الالفة الرّوحانیّة و النّعمة الملکوتیّة و الموهبة اللّاهوتیّة فاستبشروا یا اهل البهآء بالالفة الّتی قدّر لکم ربّکم فی عالم العمآء و الوحدة المؤسّسة علی دعائم الهدی منها هذه الالفة الّتی وقعت بین الورقة المبارکة و الفرع الرّفیع و الوحدة الّتی ظهرت بین تلک الثّمرة الجلیلة و الفنّ البدیع فاسئلوا اللّه ان یجعل هذا الاقتران مبارکاً متیمّناً مأنوساً مسعوداً و یشرح به صدریهما و ینعش به قلبیهما و یبثّ بهما نفوساً تستقیم علی امر ربّها و تنشر نفحات القدس فی مشارق الارض و مغاربها و تنوّر الآفاق بنور عرفانها و تعطّر الارجآء بفوائح اسرارها و تزیّن الوجود باسرار السّجود لبارئها و مقدّرها و الحمد للّه فی مبتدی هذه الالفة و منتهاها

الهی تری وحدتی و کربتی و غربتی و حزنی و بلآئی و وحشتی و ابتلآئی و بالوحش انسی و فی العرآء سکونی و مثوائی فریداً وحیداً غریباً مریضاً ضعیفاً مناجیاً منادیاً ربّ ربّ انّی مسّنی الضّرّ فی فراقک و احاطتنی النّوائب فی حرمانی من لقآئک و هجرانی بقعتک النّورآء و روضتک الغنّآء و حدیقتک الرّعنآء و جزیرتک الخضرآء ای ربّ قد ارتفع منّی الضّجیج و تصاعد منّی العویل و یمنعنی نحیب البکآء عن النّعت و الثّنآء علی طلعتک الباهرة المتصاعدة الی ملکوتک الابهی فلا تؤاخذنی بما جری من صمتی و سکوتی و هبوطی و قنوطی و سقوطی بعزّتک لیس بارادتی هذا بل لفرط غمومی و شدّة همومی و کثرة حزنی و محنی و المی قد صعدت یا الهی الی قدس ملکوتک و انس لاهوتک و عزّة جبروتک و ترکتنی من دون ناصر و معین و من غیر ظهیر و انیس و مجیر فثاروا علیّ اعدآئک فی کلّ الانحآء و هجموا علیّ مبغضیک فی کلّ الارجآء من مشارق الارض و مغاربها و صوّبت الی صدری سهام البغضآء و تتابعت علی قلبی نبال الاشقیآء و تواصلت نصال الطّعن فی السّرّ و الخفیّ و الجهر علی رؤس الملأ و اثقلت البلایا حملها و الرّزایا عبئها و اشتدّت الازمة علیّ حتّی کادت تنحلّ منّی کلّ القوی فقابلت اعدآئک یا محبوبی بقوّة ملکوتک و قاومت اشرّآء شناتک بسلطان جبروتک و فرّق جمعهم بتأییداتک و شتّت شملهم بجنود نصرک و نزل جنود ملئک الاعلی و قبیل الملائکة المقرّبین و ارتفع علمک المبین و نکس اعلام المبغضین و انتشرت نفحاتک فی کلّ العالمین حتّی نطقت السن الاعدآء بالنّعت و الثّنآء و نطقت افواه اولی البغضآء بالمدح و المحامد علی خدمة امرک من هذا العبد الاوّاه و الفضل ما شهد به الاعدآء و ما کان کلّ هذا الّا بعونک و حولک و قوّتک و صونک یا محبوبی الابهی فهذا النّصر المبین و الظّفر العظیم و النّشر الوسیع قد زادنی بلآء و اورثنی ابتلآء یا الهی و شدّد البلیّة و عظّم الرّزیّة الّتی تزعزعت بها ارکانی و تزلزلت بها اعضآئی یا محبوبی حتّی انحنی ظهری و ابیضّ شعری و ذاب لحمی و بلی عظمی و تقطّعت کبدی و احترق قلبی و اتّقدت نار الاسی بین اضالعی و احشآئی حتّی ترکت جوار روضتک الغنّآء و حدیقتک العلیآء و توجّهت الی العرآء و دخلت هذه المدینة الظّالمة اهلها ای ربّ انت تعلم حرقة حرمانی عن تمریغ جبینی بتلک العتبة السّامیة العلیا و صعوبة هجرانی عن تلک العدوة المقدّسة الارجآء ای ربّ شمّمنی نفحات قدسها و نوّر عینی بسطوع انوار انسها و احی قلبی بشمیم نسیمها و ارحنی باستماع التّسبیح و التّهلیل من ملائکة القدس فی ربوات حولها و اسمعنی نغمات طیور حدائق الملأ الاعلی من ریاضها و اجعلنی من عبادک الّذین لا یمنعهم بُعْد العُدْوة و لا تحرمهم المسافة الشّاسعة عن الفوز باستنشاق روائحها ای ربّ انّی وحید فانصرنی فرید کن ظهیری ذلیل ظلّل علیّ شجرة عنایتک غریب آنسنی فی وحشتی و ادرکنی فی بلآئی و احفظنی فی کهف حفظک و حمایتک و ایّدنی بعونک و رعایتک و شیّدنی بقدرتک و قوّتک و اشدد ازری بسلطانک و حولک انّک انت المقتدر المتعالی العزیز الغفور الرّحیم

ای ربّ اجعل هذا الاقتران مبارکاً متیمّناً مسعوداً و الّف بینهما و قرّ اعین الکلّ باثمار تترتّب علی هذا الامر الکریم و احفظهما فی کهف حفظک و حراستک و احرسهما بعین عنایتک و اجعلهما آیتی ذکرک بین خلقک و سراجی عرفانک فی زجاجة احسانک ای ربّ انّهما ضعیفان قوّهما بقدرتک و ذلیلان عزّزهما بقوّتک و متضرّعان بباب احدیّتک و مبتهلان فی عتبة رحمانیّتک انّک انت المقتدر العزیز الکریم الرّحیم الرّحمن ع ع

سنه ١٣١۵

در طبریّا

این سند از کتابخانهٔ مراجع بهائی دانلود شده است. شما مجاز هستید از متن آن با توجّه به مقرّرات مندرج در سایت www.bahai.org/fa/legal استفاده نمائید.

آخرین ویراستاری: ۱۹ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۰۰ قبل از ظهر