طهران

بواسطۀ جناب زائر صادق خان حکیم الحکماء

احبّای الهی جناب حاجی آقا ملّا علی‌اکبر جناب ناظم ‌الحکمآء میرزا ضیآءاللّه و میرزا شعاع‌اللّه و میرزا نعمت‌اللّه و میرزا رحمت‌اللّه پسران جناب ناظم‌ الحکمآء جناب مستشار الحکمآء و ابناء ایشان میرزا شمس‌ الدّین و میرزا صدر الدّین جناب میرزا سیّد علی اخوی جناب ناظم ‌الحکمآء ابناء ایشان میرزا سیّد رضا و میرزا عزیزاللّه و میرزا خلیل جناب میرزا سیّد مهدیخان اخوی دیگر جناب ناظم ‌الحکمآء ابناء ایشان میرزا عطآءاللّه و میرزا عزّت‌اللّه جناب میرزا محمّدعلیخان مستوفی شوهر همشیرۀ جناب ناظم ‌الحکمآء میرزا عزیزاللّه خان پسر جناب میرزا محمّدعلی مستوفی داماد جناب ناظم‌ الحکمآء میرزا بهآء الدّین میرزا عین‌ الدّین جناب میرزا عبد الحسین جناب ندیم‌باشی جناب میرزا محمّد یزدی جناب حسینقلی خان سرهنگ جناب میرزا علی‌اکبر خان جناب میرزا عباداللّه جناب مشهدی تقی ترک جناب اللّه‌وردی جناب خداوردی جناب امام‌وردی جناب آقا محمّد گل‌ابراهیم جناب مشهدی محمّدعلی جناب حاجی عنایت‌اللّه جناب مشهدی تقی جناب آقا یوسف جناب آقا علی‌اکبر علیهم بهآء اللّه الابهی

جناب همشیره خدیجه ضجیع جناب ناظم‌ الحکمآء عیال دیگر جناب ناظم‌ الحکمآء امة‌ اللّه قدسیّه صبیّۀ ایشان امة ‌اللّه مجدیّه و امة‌ اللّه زکیّه و امة ‌اللّه والده‌شان امة ‌اللّه ضجیع آقا میرزا سیّد علی و امة‌ اللّه والدۀ ضلعشان و صبایای ایشان امة‌ اللّه بقائیّه و امة ‌اللّه روحیّه امة‌ اللّه ضلع آقا میرزا سیّد مهدیخان و والدۀ ضلعشان و امة‌ اللّه صبیّه‌شان فروغیّه امة‌ اللّه همشیرۀ جناب ناظم ‌الحکماء امة‌ اللّه ربابه امة‌ اللّه ضیائیّه و امة ‌اللّه ملیکه امة ‌اللّه صبیّۀ مرحوم ملّا محمّدعلی علیهنّ بهآء اللّه الابهی

هو اللّه

ای جنود حیات شرق و غرب پرستش نجوم آفله نمایند و عبادت آفاق مظلمه و از اسّ اساس شرایع مقدّسۀ الهیّه غافل و از فضائل و کمالات دین اللّه ذاهل عادات و رسومی چند را ارکان شریعت اللّه شمردند و بر آن معتکف گشته‌اند و خویش را مطیع و منقاد انبیا و اولیا شمرده‌اند و همچو گمان کردند که باعلی مراقی فلاح و نجاح رسیده‌اند و حال آنکه در اسفل جهل زیستند و بکلّی از مواهب الهیّه محروم و بی‌نصیب گشتند و سبب این حرمان آنکه باساس اصلی پی‌نبردند و در ترقّی در عوالم روحانی و مقامات سامیۀ رحمانی نکوشیدند اساس دین اللّه اکتساب کمالاتست و استفاضۀ از فیوضات مقصد از ایمان و ایقان تزیین حقائق انسانی بفیض کمالات ربّانیست اگر این حصول نیابد حقیقت حرمانست و عذاب نیران پس بهائیان باید نظر باین امر دقیق نمایند که مانند سائر ادیان بعربده و های و هوئی و لفظ بیمعنی کفایت ننمایند بلکه بجمیع شئون از خصائل و فضائل رحمانی و روش و رفتار نفوس ربّانی قیام کنند و ثابت نمایند که بهائی حقیقی هستند نه لفظ بیمعنی و بهائی اینست که شب و روز بکوشد تا در مراتب وجود ترقّی و صعود نماید و نهایت آرزوی هر یک این باشد که نوعی روش و حرکت نماید که جمیع بشر از آن مستفیض و منوّر گردند و نقطۀ نظرگاهش همواره خُلق و خوی حق باشد و روش و سلوکش سبب ترقّیات نامتناهیه گردد بقدر قوّه رحمت عالمیان شود و بقدر استعداد موهبت عالم انسان گردد چون باین مواهب موفّق شود میتوان گفت که بهائیست والّا در این دور مبارک که فخر اعصار و قرونست ایمان عبارت از اقرار بوحدانیّت الهیّه نه بلکه قیام بجمیع شئون و کمالات ایمانست

و کلّ یدّعی وصلاً بلیلی

و لیلی لا تقرّ لهم بذاکا

اذا سال الدّموع علی الخدود

تبیّن من بکا ممّن تباکا

در وقت امتحان معلوم گردد و آن روش و سلوکست حضرت اعلی روحی له الفدآء و جمال ابهی کینونتی لقدوم احبّآئه الفدآء جمیع ماها را بروش و سلوک دلالت و بجانفشانی هدایت فرمودند که چگونه باید از راحت و آسایش و خوشی خویش بیزار گردیم و بجهت فوز و فلاح دیگران جان نثار کنیم آن ذات مقدّس با وجود علوّ ذات و سموّ حقیقت خویش بجهت هدایت ما تحمّل غُل و زنجیر نمود و در مدّت زندگانی در اینجهان فانی آنی نیاسود و دقیقه‌ئی راحت نفرمود و سر ببالین سکون و آرام ننهاد و در جمیع ایّام در محن و آلام بود آیا حال چگونه سزاوار است که ما قیام نمائیم البتّه انصاف چنین اقتضا نماید که این تخم پاک افشانده را آبیاری کنیم و آن نهالهای مغروسه را باغبانی نمائیم و بکلّی خود را فدای عالم انسانی نمائیم تا روی زمین بهشت برین گردد و وجه غبرا جنّت ابهی شود والّا عاقبت حرمان عظیمست و خسران مبین و علیکم التّحیّة و الثّنآء

الهی الهی قد انشئت بقدرتک خلقاً جدیداً و خلقتَ و برئتَ و احدثتَ کوراً سدیداً و خلقت السّمآء و زیّنتها بمصابیح الهدی و مهّدتَ ارضاً بیضآء و بقعة مبارکة نورآء و طرّزتها بحدائق غلبا و موّجتَ البحار و اجریتَ الانهار و امطرتَ السّحاب و انّقتَ الرّیاض و انبتَّ العصف و الرّیحان فبدأت من کلّ فاکهة زوجان و ارسلتَ الرّیاح مبشّرات برحمتک الکبری و اشرقت الارض بنور موهبتک العظمی و حشرتَ الخلق الجدید فی هذا العصر المجید و تجلّیت علیهم بانوار فیضک الابدیّ الاشراق و هدیتهم الی منهج الوفاق حتّی یتنوّر بهم الآفاق فی یوم المیثاق ربّ اشدد ازورهم و قوّ ظهورهم و کمّل سرورهم و تمّم نورهم و اشرح صدورهم بتوفیقاتک الصّمدانیّة حتّی یکونوا نجوماً نورانیّة فی الآفاق الظّلمانیّة انّک انت القویّ المقتدر العزیز الکریم و انّک انت الرّحمن الرّحیم ع ع