طهران

جناب یوسف خان علیه بهاء اللّه

هو اللّه

ای یار دیرین تحریر منیر ملاحظه گردید بجناب محمود خان جواب مرقوم شد در طیّ مکتوبست برسانید مرا مقصد چنان بود که جناب عین ‌السّلطنة و سایر احبّای الهی در این امور سیاسی قطعیّاً مداخله ننمایند با هیچ حزبی همدم نگردند و با هیچ گروهی دمساز نشوند بنفحات قدس الهی مأنوس باشند و بذکر آن یار مهربان مشغول شوند خلق را تحسین اخلاق بیاموزند و ناس را از خلق و خوی نسناس نجات دهند اعلاء کلمة اللّه کنند و با جمیع قبائل و امم و اهل عالم ابواب صلح و آشتی گشایند نه با انجمنی الفتی و نه با جمعی کلفتی بلکه اسرار محبّت اللّه آشکار کنند و بنفحات نافۀ عرفان جهان مشکبار فرمایند ما را کاری باین کارها نه مقصد اصلاح عمومیست و مراد صلح و سلام در بین جمیع احزاب انسانی در اینصورت با هیچ حزبی ارتباطی نداریم و با هیچ قومی اختلافی نجوئیم جز نشر نفحات اللّه و اعلاء کلمة اللّه و بثّ تعالیم اللّه و القاء حبّ بین قلوب عباد اللّه کاری نداریم ولکن ایشان چون انسانند جائز النّسیانند ضرری ندارد چنانچه میفرماید یا عبادی الّذین اسرفوا علی انفسهم لا تقنطوا من رحمة اللّه انّ اللّه یغفر الذّنوب جمیعاً ساستغفر له ربّی انّ ربّی لرؤف رحیم ولی بشرط آنکه دیگر در چنین موارد مداخله نفرمایند خود را بکلّی فدای کلمة اللّه نمایند حتّی اجعل اذکاری و اورادی کلّها ورداً واحداً و حالی فی خدمتک سرمداً نفوسی که رایحۀ محبّت جمال مبارک در مشام دارند از هیچ نفحه‌ئی جز رایحۀ گلشن وفا استنشاق ننمایند و باهتزاز نیایند و علیک البهاء الابهی ع ع

ای یوسف روحانی اگر نفسی از مشاهیر رجال اقبال نماید البتّه او را باید از کل مکتوم و مستور داشت زیرا محذور واقع گردد

ع ع