جناب حاجی آقا جان علیه بهآء اللّه

هو اللّه

ای زائر کوی یار تحمّل مشقّت راه نمودی تا آنکه پناه ببارگاه الهی آوردی دو مرتبه باین موهبت کلّیّه فائز شدی و باین شرف و منقبت مخصّص گشتی محلّ تحسین ملأ اعلی شدی و مورد عنایت جمال ابهی نظر عنایتش شامل است و فضل و موهبتش کامل خوش باش و شادمانی کن که چنین کامرانی میسّر گشت اهل این جهان فانی از اعالی و ادانی شب و روز عمر خویش را در امور شهوانی صرف نمایند و عاقبت بخسران مبین مبتلا گردند تو الحمد للّه ثمری از شجرۀ حیات گرفتی و اثری از موهبت ربّ الآیات یافتی جامی از صهبای الهی نوشیدی و نامی در این جهان فانی باقی گذاشتی اگرچه منقطعین را نه نامی و نه نشانی و نه مقصدی و نه مطلبی و نه باین عالم نظری جز رضای حق نجویند و جز راهش نپویند و بغیر ثنایش نگویند ولی مواهب این جهان نیز مختصّ بیارانست غافلانرا در دو جهان جز خسران نه حمد کن خدا را که چنین خلعتی در بر داری و چنین تاجی بر سر و علیک التّحیّة و الثّنآء ع ع