هو اللّه

ای زائر مشکین‌نفس باید چون مانند نفحات بآن دیار مرور نمائی پیامی از عتبۀ مقدّسه بآنان برسان و مشام مشتاقانرا معطّر کن و بگو ای عاشقان نسیم اسحار و نفحات ازهار از تربت مقدّسه بمشامها میرسد و نفوس منجذبه را بحرکت و اهتزاز می‌آورد جان میبخشد روح میپرورد سرور و حبور مبذول می‌دارد دیده‌ها را بینا می‌نماید گوشها را شنوا کند الحمد للّه شما را ازین بحر نصیبی و ازین ابر بهره‌ئی دارید ای یاران این ندا بگوش جان میرسد نه جسم ناتوان و این نفحه مشام مشتاقان میپرورد نه مزکومان هر مزکوم محروم است طیب مشموم قسمت نفوسی است که مشامی باز دارند و پروازی بلند امیدم چنانست که کل ازین موهبت محظوظ گردند و بنظر عنایت منظور گردند و علیکم البهآء الابهی

عبدالبهاء عباس

١٣ ربیع ‌الثّانی سنۀ ١٩١٩

حیفا

این سند از کتابخانهٔ مراجع بهائی دانلود شده است. شما مجاز هستید از متن آن با توجّه به مقرّرات مندرج در سایت www.bahai.org/fa/legal استفاده نمائید.

آخرین ویراستاری: ۹ مارس ۲۰۲۳، ساعت ۴:۰۰ بعد از ظهر