هواللّه

قزوین

حضرت سمندر نار موقدۀ الهیّه علیه بهآء اللّه الأبهی

هواللّه

ای منادی میثاق مدّتیست که قلم عبدالبهآء مخاطباً بآنجناب چیزی ننگاشته ولی این قصور از شدّت غوائل اهل فتور است که دمی نیاسایم که بیاد یاران زبان بیارایم ولی همواره این آواره بیاد دیدار ابرار در روح و ریحانست و همیشه بآستان یزدان عجز و نیاز آرد که توفیق و تأیید بخشد و هر یک را بعواطف رحمانیّه و الطاف ربّانیّه در هر دمی مشمول فرماید و یقین است که این تضرّع و زاری در درگاه بزرگواری مقبول و مقرون بعنایت و احسان حضرت رحمانست و الحمد للّه نفوسی الیوم در ظلّ میثاق محشور که مغناطیس عون و عنایت ربّ غفورند و مرکز صون و حمایت موفور آثار موهبت ربّانیّه در جبین مبین دارند و از نور یقین رخی چون بهشت برین این مواهب سبحانیّه فی‌الحقیقه در حقّ این عبد ذلیل مبذول و این الطاف بی‌پایان در حقّ عبدالبهآء رایگان و شایان زیرا سرور دل و جانند و راحت و آسایش وجدان چه که سرور در اینست که نفوسی مبعوث گردند آیت هدی شوند و رایت ملأ اعلی و موهبت ملکوت ابهی الحمد للّه آثار باهرۀ این موهبت عظمی از وجوه نورا واضح و عیان و اخبار آن ناحیۀ مبتهله سبب سرور دل و جان نفحات آن گلشن محبّت اللّه منعش ارواح و محیی اشباح زیرا در بین احبّا الفت کلّیّه و محبّت صمیمیّۀ الهیّه حاصل و فی‌الحقیقه این از مساعی خیریّۀ آنحضرتست و نوایای صادقۀ یاران آن محضر

اللّهمّ یا الهی زد هؤلآء العباد حبّاً بجمالک و انر ابصار قلوبهم بنور عطائک و نفّذ کلمتهم فی صدور الوری و انصرهم بجنود من ملئک الأبهی و ایّدهم بشدید القوی و مکّنهم فی الأرض بقدرتک القاهرة علی الأشیآء و اجعلهم اعلام الهدی تخفق بأریاح الموهبة الکبری فی اعلی قمم المجد و العلی انّک انت‌ الرّحمن انّک انت المعطی الکریم و لک الحمد یا الهی بما انعشت مشامّ هذا المشتاق بنفحات عبقت من ریاض القلوب و فتحت علی قلبی باب السّرور من الفة اهل الحبور المنشرحی الصّدور عباد ما اخذتهم شبهات اهل الغرور و نسوا غیرک و آنسوا بذکرک و ثبتوا علی عهدک و نطقوا بثنائک و روّجوا دینک و اعلوا کلمتک و نکّسوا العلم المنحوس و رفعوا رایة الهدی علی الطّود الأعلی انّک انت توفّق اولی النّهی و تختصّ برحمتک من تشآء و انّک انت الرّحیم القویّ المعطی الرّؤف

ای کاش جمیع بقاع مانند آن ولا کلّ احبّا متّحد و متّفق بودند اگر چنین بود نور مبین روی زمین را احاطه نموده بود الیوم اعظم امور و اهمّ اشیاء یگانگی احبّاست تا بیگانه رخنه ننماید و مرغ مشئومی در این گلشن لانه و آشیانه ننماید قوّت جندیّه حصن حصین محبّت و الفت احبّاست که مترادف بجیوش ملکوت ابهی باید بقدر امکان سعی بلیغ مبذول فرمائید که مواقع متجاوره نیز از آن وحدت روحانیّه نصیبی برند و بهره‌ئی گیرند هرچند یاران هر دیار الحمد للّه متّحدند و متّفق ولی آن الفتی که باید و شاید هنوز جلوه ننموده و آن کأس موهبت الی‌الآن طافح نگشته لهذا اگر ممکن باشد و فتور در امور حاصل نگردد یک سفر بصفحات زنجان و آذربایجان تشریف ببرید و جمیع یاران را تشویق و تحریص کنید تا شمع الفت در انجمن وحدت چنان برافروزد که ظلمات آفاق محو گردد بسیار لازمست که نفس مبارکی بکمال حکمت به زنجان و تبریز و میلان و ممقان و خوی و ارومیّه و آن اطراف برود ولو عبور و مرور باشد آذربایجان استعدادش بسیار امّا دورافتاده و عبور و مرور بندرت واقع لهذا هر یک از یاران الهی را ملاحظه نمائید که استعداد خدمت و جوشش محبّت و قوّۀ الفت و نطقی گویا و گوشی شنوا و چشمی بینا دارد بآنصفحات روانه نمائید تا دوری زند و نفوس را بموهبت الهیّه بشارت دهد و قلوب را زنده کند و هیاکل را تر و تازه نماید مرور و عبور احبّا بر دیار سبب سطوع انوار است و نشر آثار و دیگر آنکه نهالهای بوستان محبّت اللّه انجال کرام را تکبیر ابدع ابهی برسانید

یا محبوبی الأبهی و یا مقصودی الأعلی انّک لتعلم انّ عبدالبهآء راض من احبّآء ارض القاف و ما حوله و یحبّهم بروحه و انّ قلبه شغف بحبّهم و روحه مرتاحة الیهم و یذکرهم فی مناجاته فی جنح اللّیالی و رابعة النّهار و ینشرح بذکراهم کلّما قرّت عینه بمشاهدة آیاتک الکبری ربّ انّهم عبادک المخلصون و ارقّائک الموقنون ایّدهم فی کلّ الشّئون و زیّن سرائرهم بتجلّیات رمزک المصون و فیوضات سرّک المکنون انّک انت الحیّ القیّوم و انّک انت العزیز المحبوب ع ع