مراغه

جناب آقا میرزا عبدالمجید طبیب علیه بهآء اللّه الأبهی

هواللّه

ای ثابت بر پیمان نامۀ مرقوم بجناب منشادی ملحوظ گردید از حوادث آن صفحات مرقوم نموده بودید این حوادث روز بروز ازدیاد یابد و این مباحث اشتداد جوید ولی احبّای الهی نباید بهیچوجه در این‌گونه امور مذاکره و یا مداخله نمایند دیگران خود دانند ایران باید در نهایت سکون و قرار باشد و مشغول به آبادی داخل و محافظۀ از خارج گردد ولی حال بالعکس واقع احزاب مختلفه حاصل هر یک رأیی زند و سعیی نماید احبّا باید بکلّی در کنار باشند و از جمیع این حوادث و اختلافات بیزار وقت را فرصت شمرند و بتربیت نفوس پردازند و بتعلیم اخلاق کوشند و بنشر نفحات اللّه قیام نمایند بلکه نفوسی مبعوث شوند که در عالم انسان خیر محض گردند و سبب راحت و آسایش جهان شوند بکلّی خود را فراموش کنند و در هر دم جانفشانی نمایند و عزّت ابدیّۀ جهان آسمانی طلبند یاران الهی را از قبل این زندانی نهایت اشتیاق ابلاغ دار همواره بملکوت ابهی عجز و نیاز نمایم و از برای هر یک تأیید و توفیق طلبم تا لائق رفیق اعلی گردند و شائق حیات ابدیّه در ملکوت ابهی دوستان را در این ایّام لائق و سزاوار چنان ‌که هر یک را شب و روز فکر محصور گردد که نفسی را هدایت کند و تربیت نماید و از موهبت الهی بهره و نصیب دهد اینست قوّۀ جاذبۀ تأییدات الهی و اینست مغناطیس توفیقات صمدانی و علیک و علیهم البهآء الأبهی

جناب آقا میرزا حسین خان حفید دخیل را از قبل این مشتاق نهایت محبّت و مهربانی ابلاغ دارید همواره ایشان را یاد نمایم و از درگاه احدیّت عون و عنایت طلبم و علیک البهآء الأبهی ع ع