طهران

جناب ابن ابهر علیه بهآء اللّه الأنور

هواللّه

ای منادی میثاق نامه رسید و مضمون معلوم گردید در وقتی که در بقعۀ مبارکه بودید در خصوص دولتیان و ملّتیان صراحتاً با شما مفصّل بیان شد البتّه در محفل روحانیان ذکر نموده‌اید از قرار تلغراف جدید بشارت اتّحاد دولت و ملّت رسید اعلیحضرت امر باجراء مشروطیّت فرموده‌اند الحمد للّه آنچه در نامه‌های عبدالبهآء مرقوم کلّاً و طرّاً متتابعاً ظاهر و مشهود میگردد از قضای اتّفاق یک ماه پیش شخص مهمّی از امرا دستورالعملی خواست در جواب مرقوم شد که فلاح و نجاح محصور در اتّحاد دولت و ملّت است تا دولت و ملّت مانند شیر و شکر نیامیزد راحت و آسایش ممتنع و محال است پس باید که در میان دولت و ملّت معاهده‌ئی مجرا شود و حقوق طرفین مثبوت و مضبوط و مبیّن و معیّن گردد تا هیچ ‌یک تجاوز نتوانند و این معاهده بین دولت و ملّت بهتر آنست که باطّلاع دول خارجه گردد تا کافل این معاهده باشند چاره‌ئی جز این نه هذا هو الحقّ و ما بعد الحقّ الّا الضّلال المبین البتّه آن نامه تا بحال رسیده یا خواهد رسید بواسطۀ شخص معهود مکتوم معلوم نزد شما منسوب شخص محترم ارسال و مرسول این نامه بود از او اطّلاع خواهید یافت و همچنین در آن نامه قضیّۀ سنگسر و شهادت حضرت سیّد یحیی در سیرجان و فتوای میرزا حسن در تبریز مرقوم شد باری الحمد للّه آنچه از قلم میثاق صادر در اندک زمانی ثابت و ظاهر میشود فاعتبروا یا اولی الأبصار حال چون اعلان مشروطیّت شده وقت آنست که یاران الهی بنشر نفحات رحمانی مشغول گردند هر نفسی در مدّت سال بیک نفس مؤانست و مجالست نماید و بقوّۀ جاذبۀ محبّت اللّه او را منقلب کند و آن شخص را مکتوم دارد نزد کسی ذکر ننماید

و همچنین حال وقت آنست که بطائفۀ یحیائی پردازید جمیع اوقات را صرف آنان نمائید شاید بشطر موهبت الهیّه توجّه نمایند و از پیروی نفسی که میفرماید انّ الّذین تدعون من دون اللّه لن یخلقوا ذباباً ولو اجتمعوا له و ان یسلبهم الذّباب شیئاً لا یستنقذوه منه ضعف الطّالب و المطلوب دست بردارند سبحان‌اللّه این نفوس بیان را نمیخوانند که در هر آیه‌ئی از آیات بتصریح میفرماید که جمیع بیان بیک کلمه‌ئی از من یظهره اللّه مقابلی ننماید زیرا آن کلمه ناسخ است و جمیع بیان منسوخ و ایّاک ایّاک ان تحتجب بالواحد البیانیّة لأنّه خلق عنده او بما نزّل فی البیان و واحد بیانی هجده حروف حیّ است و نوزدهم خود حضرت و حضرت قدّوس یک حرف از آن حروف حیّ و بصریح بیان عربی میفرماید سیزده واحد مرآت در ظلّ حضرت قدّوس است و میفرماید مبادا بمن و مبادا بجمیع حروف حیّ از او محتجب شوی یعنی نظر بما منما و بجمیع آنچه در بیان نازل شده است محتجب مشو و در جائی دیگر میفرماید یوم ظهور مستور اگر امروز ظاهر شود انا اوّل المؤمنین با وجود این بیانیها بیک مرآت محتجب شده‌اند و حال آنکه در نصّ بیان میفرماید هر مرآت که مقابل شمس است و متجلّی از آن چون شمس انتقال نماید اگر مرآت نیز انتقال کند پرتو انوار باقی ماند والّا محتجب ماند باری مسئلۀ یحیائیها قدری اهمّیّت حاصل نموده یاران باید بتبلیغ آنان پردازند در خصوص امورات خود شما مکتوبی مخصوص مرقوم میشود بشخصی حضرت علی قبل اکبر را تکبیر ابدع ابهی برسانید و علیک البهآء الأبهی ع ع