هوالله

ص

جناب میرزا فضل‌الله علیه بهآء الله الأبهی

الله ابهی

ای نفس پاک توجّه بملکوت ابهی کن و تمسّک بعروۀ وثقی جو سمند ارجمندی بدست آر و در میدان عرفان جولانی کن کمندی بینداز و مردان هوشمند ببند آر چوگانی بگیر جولانی بکن گوئی بزن تیری بینداز شیری بیفکن زیرا موسم بهار است و زمان شکار و وقت دشت و کهسار و فیض قدیم جمال قدم روحی لأحبّائه الفدآء چون باران نیسان از ملکوت غیب در استمرار و عصر اوّل جمال مختار فیض الهی در اشدّ قوّت وجود و شامل کلّ موجود ولی هر شیئی از کائنات بقدر استعداد مستفیض و مستفید پس تو ای هوشیار کاری کن که نصیب وافری بری و بهرۀ موفوری گیری تا بعون و صون عاقد میثاق چون شمس دائماً در نقطۀ احتراق باشی و بحرارت محبّت الله کبد آفاق را بگدازی و البهآء علیک و علی ثابت راسخ علی المیثاق ع ع