ای بنت ملکوت نامهئی که شامل وقایع سنۀ ماضیه بود ملاحظه گردید فیالحقیقه دلالت بر آن مینمود که نفثات روح القدس احبّا و اماء رحمان را زنده نموده که هر یک بخدمت کلمة اللّه پرداخته و در محافل بر نشر نفحات اللّه لسان بلیغ گشودند و بیان فصیح نمودند عنقریب آفاق غرب مطالع شرق گردد و شمس حقیقت چنان بتابد که ظلمت ضلال متلاشی شود ولی جمّ غفیری بر شما قیام نمایند و بجفا پردازند لسان ملامت گشایند و شماتت کنند و اجتناب واجب دانند و اذیّت وارد آورند ولی پدر آسمانی چنان شما را روشن نماید که مانند شعاع آفتاب ابرهای تاریک را متلاشی نماید و بدرخشد و روی زمین روشن نماید باید در وقت وقوع این امتحانات قدم ثبات بنمائید و صبر و تحمّل کنید و بالعکس بنهایت محبّت و مهربانی مقاومت نمائید اذیّت و جفای ایشان را مانند حرکات صبیان بینید و بهیچ وجه اهمّیّت ندهید زیرا عاقبت نورانیّت ملکوت بر ظلمانیّت ناسوت غالب گردد و علوّیّت و سموّ مقاصد شما ظاهر و آشکار شود چیزی مکتوم نماند دهن زیتون ولو در قعر چاه ماند عاقبت روشنی قندیل در رأس مناره گردد صغیران بزرگوار شوند و بینوایان بانوا گردند اطفال ابناء ملکوت شوند و گمشدگان بوطن الهی پیبرند مطمئن باش و علیکم البهآء الأبهی ع ع
این سند از کتابخانهٔ مراجع بهائی دانلود شده است. شما مجاز هستید از متن آن با توجّه به مقرّرات مندرج در سایت www.bahai.org/fa/legal استفاده نمائید.
آخرین ویراستاری: ۳۰ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۰۰ قبل از ظهر