هواللّه
ولیّ خدایا فرقت امتداد یافت اشتیاق اشتداد یافت نامه رسید پرتو صبح مسرّت دمید افسوس که فرصت جواب نیست و مهلت خطاب نیست عنقریب روی تو بینم و گل از باغ تو چینم ای ولیّ دلنشینم عع
جناب خان محترم را مشتاقم و دکتر مکرّم را تحیّت میرسانم ع ع
این سند از کتابخانهٔ مراجع بهائی دانلود شده است. شما مجاز هستید از متن آن با توجّه به مقرّرات مندرج در سایت www.bahai.org/fa/legal استفاده نمائید.
آخرین ویراستاری: ۲۵ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۰۰ قبل از ظهر