مقایسه فرمائید با انجیل یوحنا، فصل ۱۵، آیۀ ۲۶؛ فصل ۱۶، آیۀ ۱۲ و ۱۳.
منشی حضرت ولیّامراللّه از جانب آن حضرت در تاریخ ۹ مه ۱۹۳۸ نگاشته است که این متن اشاره به حضرت باب است و مربوط به سویدنبرگ نیست.
به مخاطب این لوح نام شهناز عطا گردیده که در عین حال اسم یکی از دستگاههای موسیقی ایرانی است.
مقالهای از کتاب اندرو کارنگی (Andrew Carnegie) بنام انجیل ثروت (The Gospel of Wealth).
قرآن مجید، سورۀ یس، آیۀ ۳۶؛ و مقایسه فرمائید با سورۀ ذاریات، آیۀ ۴۹.
قرآن مجید، سورۀ فرقان، آیۀ ۵۵؛ سورۀ فاطر، آیۀ ١٣؛ سورۀ رحمن، آیههای ٢۵ – ١٩. همچنین مراجعه فرمائید به دعای ازدواج از قلم حضرت عبدالبهاء که با این کلمات آغاز میگردد ”هواللّه ای خداوند بیمانند بحکمت کبرایت اقتران در بین اقران مقدّر فرمودی... “
برای دستیابی به توضیحات حضرت عبدالبهاء در مورد قوس صعود و قوس نزول به کتاب مفاوضات فصل ٨١ مراجعه فرمائید.
کلاس درس اخلاق در کنوشا در ایالت ویسکانسن (Kenosha, Wisconsin).
احتمالاً حضرت عبدالبهاء به سیکها اشاره میفرمایند؛ بنظر میرسد که توضیحات به آنها مربوط میشود.
انجیل متی، فصل ۱۷، آیههای ۱۹ – ۱؛ انجیل مرقس، فصل ۹، آیههای ۹ – ۲؛ انجیل لوقا، فصل ۹، آیههای ۳۶ – ۲۸.
مقایسه فرمائید با قرآن مجید، سورۀ آل عمران، آیۀ ۳۵؛ سورۀ بقره، آیۀ ۲۵۴.
قرآن مجید، سورۀ طه، آیۀ ۱۲؛ از آن به عنوان ”وادی مقدّس“ نیز ذکر شده است.
این نامه به امضای چهار صد و بیست و دو نفر از بهائیان در امریکا رسید و در تاریخ ۴ ژوئیه ۱۹۰۵ ارسال شد.
قرآن مجید، سورۀ شعراء، آیۀ ۳۱ و آیۀ ۴۴؛ اشارهای است به عصای حضرت موسی و ساحرین.
خطاب به خوانندگان نشریۀ "The Christian Commonwealth"، مورّخ اوّل ژانویه ۱۹۱۳.
این بخش اوّل پاسخ حضرت عبدالبهاء به نامهای است که کمیتۀ اجرائیّۀ هیئت مرکزی برای اجرای صلح دائمی خطاب به ایشان ارسال داشته بود. این لوح که مورّخ ۱۷ دسامبر ۱۹۱۹ است توسّط نمایندگانی مخصوص به این هیئت در لاهه ارسال گردید.