هو اللّه تبارک و تعالی شأنه

ستایش پاک پروردگاریرا جلّت قدرته که ظلم ظالمین و تعدّی معتدین را علّت وصول عاشقان بمقامات قرب معشوق و ورود مخلصان بجنان وصل مقصود مقرّر فرموده و بظهور بلایا و رزایا کلمۀ امریّه را منتشر و اعلام ذکریّه را مرتفع نموده تعالت قدرته الغالبه و ارادته المحیطه که از نار نور و از حزن سرور ظاهر میفرماید غافلان بگمان باطل قتل و صلب را علّت انخماد نار کلمۀ الهیّه تصوّر نموده‌اند و شهادت را نهایت اذیّت پنداشته‌اند غافل از آنکه سبب ارتفاع و اعلای امر الهی است و علّت وصول شهیدان بمقامات قرب نامتناهی تعالی الحکیم الّذی یفعل ما یشآء و یحکم ما یرید

منظور نظر عنایت و فضل نامۀ شریف واصل و علّت مسرّت و انبساط بی‌نهایت گشت از حق میطلبیم لا زال آنجناب را در ظلال حمایت حفظ فرماید و بطراز عنایت مخصوصه مطرّز دارد هنگام تحریر جواب در ساحت امنع اقدس مشرّف و ذکر آنجناب معروض هذا ما لاح من افق الفضل و العطآء یا افنانی علیک بهآئی یا افنانی علیک بهآء اللّه قبل خلق الاشیآء و بعد خلق الاشیآء نشهد انّک سبقت بالعمل من علی الارض فی خدمتک و خلوصک و انقطاعک قد فاز اعمالک کلّها بالقبول و زیّنها اللّه بنور الرّضآء یا بزرگ علیک نور اللّه و رحمته لا زال در ساحت مظلوم مذکورید و بعنایت لا مثل لها فائز شهادت میدهیم که حاصل و ثمر زحمتهای دنیای فانیه را بحق راجع نموده‌اید و محض اعلای کلمه عمل نمودید آنچه را که ملأ عالین و ملائکۀ مقرّبین بذکرش مشغول انّ ربّک هو الصّادق العلیم و یبشّرک بما خُلقت الآذان لاصغآئه انّه یحبّک و یریدک و یکون معک فی کلّ الاحوال العنایة للّه الغنیّ المتعال انتهی

ای ربّ اسئلک باسمآئک الحسنی و ظهورات امرک فی ناسوت الانشآء ان ترفع مقام الّذی احببته بفضلک و اختصصته بذکرک و احفظه یا الهی فی ظلال حمایتک و اشربه زلال عنایتک فی کلّ عالم من عوالمک تریه یا سیّدی مترصّداً صدور الطافک انزل علیه من سمآء کرمک فی کلّ آن ما ینبغی له و لجودک انّک انت الکریم ذو الفضل العظیم و انت الحاکم الآمر العزیز العلیم

یا حبیب فؤادی آنچه از ارسال اشیا مرقوم فرموده بودید ملاحظه شد زحمات آنجناب فوق ذکر است و این عبد از تمهید معذرت آن عاجز امیدست حق جلّ شأنه اجر جزیل عنایت فرماید للّه الحمد لا زال بطراز فضل مزیّنید و بعنایات لا نهایه مخصّص اسئله تعالی ان یدیم عزّکم و مقامکم فی ظلّه و یجعلکم علم الهدایة و آیة الاستقامة انّه هو الفضّال الکریم الرّوح و البهآء علیکم و علی من یلوذ بکم

١۵ محرّم