ط

جناب میرزا حسن علیه بهآء اللّه ص

هو المغرّد علی الاغصان

سبحان من ظهر و اظهر ما اراد انّه لهو المقتدر الّذی ما منعته شؤنات الخلق و القیّوم الّذی ما خوّفته جنود السّموات و الارض و نطق و انطق الاشیآء علی انّه لا اله الّا هو الفرد الواحد العلیم الحکیم شهد اللّه انّه لا اله الّا هو و الّذی ظهر انّه لبحر علمه و سمآء فضله و شمس جوده من انکره قد انکر اللّه فی ازل الآزال و من اعترف به اعترف بما نزّل من ملکوته الممتنع المنیع

قد حضر کتابک و سمعنا منه ندآئک و ضجیجک و صریخک فی حبّ اللّه ربّ العالمین انّه یجزیک خیر الجزآء و نسئله ان یقدّر لک ما ینفعک فی الظّاهر و الباطن انّه لهو الفضّال القدیر کتابت دیده شد و ندایت اصغا گشت انشآء اللّه لا زال باثمار شجرۀ قلم اعلی متنعّم باشی و بفیوضات نامتناهیۀ الهیّه فائز با کمال روح و ریحان بذکر محبوب عالمیان مشغول باش که شاید نفوس غافله از دریای دانائی بیاشامند و بافق ظهور توجّه نمایند ان افرح بما ذکرت لدی المظلوم مرّة بعد مرّة و فاز کلّ اسم کان فی کتابک بذکر اللّه ربّ ما یری و ما لا یری و ربّ العرش العظیم در جمیع احیان لدی الوجه مذکورید و بعنایتش فائز آنچه الیوم لایقست استقامت کبری است باید بکمال حکمت و بیان اهل امکانرا باین مقام بلند اعلی دعوت نمود تا کل در امر مستقیم شوند و طائف حول کلمة اللّه گردند اذاً لا تری فی الارض عوجاً و لا امتاً انّ ربّک یقول الحقّ و یهدی السّبیل الملک للّه الواحد العزیز الجمیل البهآء علیک و علی من معک