بسم اللّه الأقدس الأمنع

قلم اعلی من فی الانشآء را ندا میفرماید و بحقّ واحد هدایت مینماید ای شیخ فانی حمد کن محبوب عالمیان را که تأیید فرمود ترا که مرّة اخری بساحت اقدس فائز شدی و طواف کعبۀ مقصود نمودی الیوم باید آن جناب ناس را بکلمۀ واحده دلالت نمایند آن کلمه بهیکل محبوب ظاهر و اوست مهیمن بر عالم و ما فیه آن کلمه بنفسها قائم بوده و خواهد بود کل از او ظاهر و باو راجع او است آیۀ لیس کمثله شیء موحّد الیوم نفسیست که حقّ را مقدّس از اشباح و امثال ملاحظه نماید نه آنکه امثال و اشباح را حقّ داند مثلاً ملاحظه کن از صانع صنعی ظاهر میشود و از نقّاش نقشی حال اگر گفته شود این صنعت و نقش نفس صانع و نقّاش است هذا کذب وربّ العرش و الثّری بلکه مدلّند بر ظهور کمالیّۀ صانع و نقّاش ای شیخ فانی معنی فنای از نفس و بقای باللّه آنست که هر نفسی خود را در جنب ارادۀ حقّ فانی و لاشیء محض مشاهده نماید مثلاً اگر حقّ بفرماید افعل کذا بتمام همّت و شوق و جذب قیام بر آن نماید نه آنکه از خود توهّمی کند و آن را حقّ داند در دعای صوم نازل و لو یخرج من فم ارادتک مخاطباً ایّاهم یا قوم صوموا حبّاً لجمالی و لا تعلّقه بالمیقات و الحدود فوعزّتک هم یصومون و لا یأکلون الی ان یموتون اینست معنی فنا در این مقام درست تفکّر نمائید تا بسلسبیل حیوان که در کلمات مالک امکان جاری و ساریست فائز شوید و شهادت دهید باینکه حقّ لم‌یزل منزّه از خلق بوده انّه لهو الفرد الباقی العلیم الخبیر این مقام اعظم از مقامات بوده و خواهد بود باید آن جناب به ما اراد اللّه قیام نمایند و ما اراد اللّه ما نزّل فی الألواح است بقسمی که بهیچوجه از خود اراده و مشیّتی نداشته باشند اینست مقام توحید حقیقی از خدا بخواهید در این مقام ثابت باشید و ناس را بسلطان معلوم که بهیکل مخصوص ظاهر و بکلمات مخصوصه ناطقست هدایت کنید اینست جوهر ایمان و ایقان نفوسی که باوهام خود معتکف شده‌اند و اسم آن را باطن گذاشته‌اند فی‌الحقیقه عبدۀ اصنامند کذلک شهد الرّحمن فی الألواح انّه لهو العلیم الحکیم باید بعنایت رحمانی بشأنی قیام بر خدمت نمائید که اثر آن ظاهر شود بگو ای عباد بنظر انصاف ملاحظه کنید و از برای حقّ در هر یوم شریک و شبیه اخذ ننمائید طوبی لمن یعرف مقامه و لا یتجاوز عنه یعنی طوبی از برای نفسی که حدّ خود را بداند و از آن تجاوز ننماید انشآءاللّه باید متوکّلاً علی اللّه بآنچه در این لوح مرقوم است تکلّم نمائید که شاید متوهّمین از عرصۀ وهم بفضای یقین که عرفان هیکل ظهور است وحده وحده فائز شوند انّ اللّه یقول الحقّ ولکنّ النّاس فی وهم عظیم نسأل اللّه بأن یوفّق الکلّ علی ما یحبّ و یرضی انّه علی کلّ شیء قدیر

این سند از کتابخانهٔ مراجع بهائی دانلود شده است. شما مجاز هستید از متن آن با توجّه به مقرّرات مندرج در سایت www.bahai.org/fa/legal استفاده نمائید.

آخرین ویراستاری: ۲۲ مه ۲۰۲۴، ساعت ۶:۰۰ بعد از ظهر