بنام گویندۀ دانا

قلم اعلی این ایّام بلسان پارسی تکلّم میفرماید تا طایران هوای عرفان بیان رحمن را بیابند و بآنچه مقصود است فایز گردند که شاید از شرور نفوس امّاره محفوظ مانند و امین را از خائن بشناسند و مقبل را از معرض تمیز دهند بعضی از نفوس ضالّۀ کاذبه ناس را از اوامر الهی منع نمایند و بنواهی دلالت کنند و مع‌ذلک خود را بحقّ نسبت میدهند انّه بریء منهم یشهد بذلک لسان العظمة و عن ورائه کلّ الألواح و عن ورائها کلّ مسآء و صباح بعضی اموال ناس را حلال دانسته و حکم کتاب را سهل شمرده علیهم دائرة السّوء و عذاب اللّه المقتدر القدیر قسم بآفتاب افق تقدیس که اگر جمیع عالم از ذهب و فضّه شود نفسی که فی‌الحقیقه بملکوت ایمان ارتقا جسته ابداً بآن توجّه ننماید تا چه رسد باخذ آن و این مقام بلسان عربی احلی و لغات فصحی از قبل نازل لعمر اللّه اگر نفسی حلاوت آن را بیابد ابداً بغیر ما اذن اللّه عمل ننماید و بغیر دوست ناظر نشود فنای عالم را بعین بصیرت مشاهده نماید و قلبش بعالم بقا متّصل گردد بگو ای مدّعیان محبّت از جمال قدم شرم نمائید و از زحمات و مشقّاتی که در سبیل الهی حمل نموده پند گیرید و متنبّه شوید اگر مقصود این اعمال سخیفه و افعال باطله بوده حمل این زحمات بچه جهت شده هر سارق و فاسقی باین اعمال و اقوال شما قبل از ظهور عامل بوده براستی میگویم ندای احلی را بشنوید و خود را از آلایش نفس و هوی مقدّس دارید الیوم ساکنین بساط احدیّه و مستقرّین سرر عزّ صمدانیّه اگر قوت لایموت نداشته باشند بمال یهود دست دراز نکنند تا چه رسد بغیر حقّ ظاهر شده که ناس را بصدق و صفا و دیانت و امانت و تسلیم و رضا و رفق و مدارا و حکمت و تقی دعوت نماید و باثواب اخلاق مرضیّه و اعمال مقدّسه کل را مزیّن فرماید بگو بر خود و ناس رحم نمائید و امر الهی را که مقدّس از جوهر تقدیس است بظنون و اوهام نجسۀ نالائقه نیالائید نسأل اللّه بأن یوفّقهم علی الرّجوع و یؤیّدهم علی خدمة امره و ذکر ما نزل فی کتابه و العمل بما اراد مولاهم القدیم آن جناب باید این لوح را درست ملاحظه نمایند و بآنچه از سماء مشیّت نازل ناس را اخبار دهند تا احبّای حقّ از وساوس نفوس جاهله محفوظ مانند و بافق تقدیس ناظر گردند طوبی لک و للّذین آمنوا باللّه الفرد الخبیر