هذه سورة ما نزل من قبل و الأصل فی هنا لو شآء اللّه لیرسله الیک بید امین من عباده
هذا کتاب من اللّه المهیمن القیّوم الی الّذی آمن به و استهدی بأنوار الرّوح فی تلک الأیّام الّتی تغیّرت فیها وجوه الّذینهم کانوا فی مریة عن لقآء ربّهم و کانوا بآیات اللّه ان یجحدون ان یا عبد لو نذکر ما ورد علینا لتنقطع عن نفسک و روحک و ذاتک و تفرّ الی الجبال الی ان تفدی نفسک فی سبیلی و کذلک کان الأمر ولکنّ النّاس هم لا یشعرون فاعلم بأنّ الّذی بحرکة من اصبعه قد ظهر العدل و مظاهره قد نسبه المشرکون بالظّلم فویل لهم و بما اکتسبوا فی الحیوة الباطلة و هم لا یفقهون و الّذی بأمره غرس اشجار الصّدق قد افتروه بالکذب کذلک فعلوا بنفسی ان انتم تعرفون قل یا قوم خافوا عن اللّه و لا تفسدوا فی الأرض بعد اصلاحها و لا ترتکبوا الفحشآء فی انفسکم و لا تکوننّ من الّذینهم یکفرون اتّقوا اللّه یا ملأ الأرض انّ هذا لقمیصی الّذی منه وجد کلّ نبیّ رایحة اللّه المهیمن القیّوم و بما نزل من عنده قد نزلت صحایف اللّه المقتدر العزیز المحبوب و انّه لو یرید ان یمحو ما ثبت بین العباد لقادر بکلمة من عنده ان انتم تفقهون و لو نشآء لننزل فی کلّ حرف ما نزل من ازل الآزال ولکنّ النّاس فی حجبات انفسهم میّتون
قل یا قوم تاللّه الحقّ قد فعلتم ما لا فعلت الیهود و لا النّصاری و لا الّذینهم علّقوا جمال علیّ فی الهوآء و قتلوه بالظّلم ان انتم فی انفسکم تتفکّرون قل انّ ملأ الفرقان سفکوا دم اسمی الّذی ظهر بالحقّ و انتم تسفکون دم محبوبه فی کلّ حین و لا تفقهون قل اذاً لو تتوجّهون بسمع الفطرة الی ملإ الأعلی تاللّه لتسمعنّ ضجیجهم ثمّ صریخهم ثمّ عویلهم بما ورد علی الّذی بحرف من عنده خلق ما کان و ما یکون و بحرف اخری قد اتی جمال القدم فی ظلل الغمام بسلطان لایح مشهود و بکلمة من عنده زیّن هیکل الرّبوبیّة بردآء عزّ محبوب و لو یوجد فی الأرض من ذی بصر تاللّه لیشهد بارادة منه ظهر ملکوت الأسمآء کلّها ثمّ جبروت الصّفات بأتمّها ثمّ بارادة اخری یأخذ طراز الاسم عن مظاهر الأسمآء کذلک کان ربّک مقتدراً علی ما یشآء ولکنّ النّاس هم لا یعرفون
قل یا ملأ الیهود ان تریدوا ان تصلبوا الرّوح مرّة اخری تاللّه هذا لهو الرّوح قد ظهر بینکم فافعلوا به ما تشاؤون لأنّه انفق روحه فی سبیل اللّه و لا یخاف من احد ولو یجتمع علیه کلّ من فی السّموات و الأرض ان انتم توقنون
قل یا ملأ الانجیل ان تریدوا ان تقتلوا محمّداً رسول اللّه تاللّه انّ هذا ذاته قد ظهر بالحقّ فافعلوا به ما اردتم لأنّه یشتاق لقآء محبوبه فی ملکوت عزّه و کذلک کان الأمر ان انتم تعلمون
قل یا ملأ الفرقان ان تریدوا ان تعلّقوا هیکل علیّ الّذی نزل من عنده البیان تاللّه انّ هذا لمحبوبه الّذی قد ظهر باسم آخر و قد اتی علی ظلل المعانی بسلطان من عنده و انّه لهو الحقّ علّام الغیوب و انتظر منکم ما فعلتم بظهور قبلی و یشهد بذلک کلّ شیء ان انتم تسمعون
ان یا ملأ البیان ان تریدوا ان تسفکوا دم الّذی به بشّرتم بلسان علیّ ثمّ من قبله بلسان محمّد ثمّ من قبله بلسان الرّوح فها هو هذا بینکم و ما عنده من ناصر لیمنعکم فیما تریدون ان تعملون قل تاللّه هذا صدری مشتاق لسهامکم اذاً فارموا کیف شئتم و لا تصبرون و انّ هذا عنقی قد تطاول لحبّ اللّه و ینتظر سیوفکم اذاً فاضربوا کیف تریدون و انّ هذا رأسی مشتاق لرماح غلّکم اذاً فانصبوه علیها ثمّ داروا به فی البلاد کیف تحبّون قل یا ملأ البیان ان کان جرم اللّه بینکم بأن ارسل الیکم الّذی بشّرتم بلقائه و وعدتم به فی کلّ الألواح اذاً تجاوزوا عنه و لا تجعلوا انفسکم مستحقّاً لنقمة اللّه الملک المهیمن القیّوم و ان کان جرمی بأن نزلت علیّ آیاته و تلوناها علیکم فی کلّ عشیّ و بکور فاعفوا عنّی و لا تجعلوا بذلک انفسکم محروماً عن لقآء اللّه المقتدر المتعالی العزیز المحبوب و ان کان اعتراضکم علی اللّه بأن ارسلنی قریباً اذاً ینبغی لکم بأن تشکروا اللّه فی ذلک و قولوا ان الحمد للّه الّذی قد صدق وعده و وفی بما وعدناه و انّ ربّنا لهو الغفور العطوف اتّقوا اللّه یا قوم تمیّزوا موقع الشّکر عن الشّکوی و لا تنکروا امر الّذی له خلقت من فی السّموات و الأرض فما لکم یا قوم کیف لا تفقهون هل رأیتم بأن تنزل نعمة اللّه علی احد فینکرها لا فوالّذی نفسی بیده ما رأیتم الّا انفسکم ان انتم تنصفون قد جآءکم الموعود قریباً و انتم کفرتم به و لو ظهر بعیداً ما کنتم تفعلون بعد الّذی ینبغی لکم بأن تفدوا انفسکم فی سبیله و تشکروا ربّکم الرّحمن بما ارسل الیکم هذه النّعمة المکنونة المخزون
ان یا قلم فأمسک زمامک ثمّ استر و لا تجهر ازید من ذلک تاللّه لو یظهر ما کنز فیک لینصعق کلّ من فی السّموات و الأرض و لن یبقی لک من ناصر و معین لأن النّاس کلّهم اعترضوا علی اللّه و هم فی تیه الشّرک هم سالکون ان یا عبد فارفع یدیک باسمی و سلطانی ثمّ اخرق الأحجاب بقدرتی و عظمتی و کبریائی و لا تخف من احد و انّ ربّک یحرسک عن الّذینهم کفروا باللّه المهیمن القیّوم ذق من کأس ذکری و عرفانی ثمّ ثنائی ثمّ اسق بها العباد تاللّه انّه لخیر لک عمّا کان و عمّا یکون کذلک امرک ربّک ان اعمل بما امرت و لا تکن من الّذینهم بعد الأمر هم یصبرون و الرّوح و البهآء علیک و علی عباد الّذینهم توجّهوا الی شطر القدس مقرّ الّذی فیه یستضیء انوار وجه الغلام بضیآء لایح مشهود
این سند از کتابخانهٔ مراجع بهائی دانلود شده است. شما مجاز هستید از متن آن با توجّه به مقرّرات مندرج در سایت www.bahai.org/fa/legal استفاده نمائید.
آخرین ویراستاری: ۶ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۲:۰۰ بعد از ظهر