بسم ربّنا الاقدس الاعظم العلیّ الابهی

سبیل الهی اظهر از شمس و برهان احکم عمّا فی الامکان هو المحمود فی فعله و المطاع فی امره و المهیمن بسلطانه و الظّاهر بآیاته الّتی احاطت الآفاق خباء مجد بر اعلی المقام مرتفع و رایة امر بر اعلی الاعلام منصوب ولکن اهل ارض غافل و محجوب الّا عدّة معدودات هم ایادی الامر بین العباد فی‌ الحقیقه امروز ذکر و ثنا لایق این نفوسست که باصلاح عالم قیام نموده‌اند و بما ترتفع به کلمة اللّه مؤیّدند والّا ذات قدم جلّ جلاله از جمیع ما تدرکه العقول و ینطق به اللّسان مقدّس و مبرّا و الصّلوة و السّلام و البهآء علی اولیآئه و احبّآئه الّذین ما نقضوا عهده و میثاقه اولئک عباد وصفهم اللّه فی کتبه و زبره و الواحه

سبحانک یا اله الممکنات و مقصود الکائنات اسئلک ببحر علمک و شمس عطآئک بان تؤیّد اولیآئک فی کلّ حین علی ما یقرّبهم الیک و قدّر لهم ما ینبغی لجودک و مواهبک انّک انت اللّه لا اله الّا انت المقتدر القدیر

و بعد نامۀ آن محبوب روحانی رسید فی‌ الحقیقه عندلیبی بود مغرّد و آیتی بود مترنّم یشهد الخادم انّها کانت حمامة هدرت علی غصن العرفان تعالی الرّحمن الّذی ایّدکم و وفّقکم و عرّفکم و علّمکم و انطقکم بثنآئه بین عباده عرف محبّة اللّه و استقامت از تمام آن نامه متضوّع و مشهود له الفضل و العطآء و له العظمة و الکبریآء از غنیّ متعال در جمیع احوال سائل و آمل که بر تأیید آن محبوب بیفزاید و باسباب غیب و شهود مدد فرماید لتنطق فی کلّشأن بالحکمة و البیان بما یقرّب النّاس الی اللّه مقصود العالمین فلمّا سمع الخادم ترنّماتکم و تغرّداتکم قصدت المقام الاعلی و الذّروة العلیا الی ان حضرت و عرضت امام الوجه اذاً نطق لسان العظمة بما اشرق نیّر الفضل و الالطاف و احاطت انواره البلاد قوله تعالی بیانه و تعالی برهانه

بسمه المهیمن علی من فی الارض و السّمآء

قد حضر العبد الحاضر لدی المظلوم و قرء ما نطق به لسان فؤادک حبّاً للّه و آیاته و شوقاً لبدایع فضله و عطآئه قد وجدنا منه عرف الخلوص و الابتهال للّه مالک الایجاد و النّاطق فی یوم المعاد طوبی لک بما شربت الرّحیق المختوم باسمی القیّوم و فزت بنفحات بیانی و طرت فی هوآء حبّی و اقبلت الی بحر عرفانی و توجّهت الی انوار الوجه و نطقت بثنآء اللّه ربّ العرش العظیم و طوبی لاذنک بما سمعت النّدآء و لعینک بما شهدت و رأت آیاتی الکبری نسئله تعالی ان یظهر منک ما تنتشر به آیاته و ما انزله فی کتابه و یؤیّدک علی کلّ خیر جری من قلمه انّه علی کلّ شیئ قدیر البهآء من لدنّا علیک و علی من یسمع قولک فی امر اللّه المهیمن القیّوم انتهی

للّه الحمد و المنّة صریر قلم اعلی مرتفع و حفیف سدرۀ منتهی مسموع عنایت حق جلّ جلاله ظاهر و مشهود از حق تعالی شأنه سائل و آمل که در هر حین عطا فرماید آنچه که سبب اعلاء کلمۀ اوست در حین عرض مناجات آن محبوب لسان عظمت باینکلمۀ علیا ناطق قوله تعالی انّا وجدناه مؤیّداً بتأییدات ربّه المهیمن علی من فی السّموات و الارض

و اینکه در بارۀ جناب احمد علیه بهآء اللّه مرقوم داشتند عرض شد و یک لوح امنع اقدس نازل و ارسال گشت انشآء اللّه بآن فائز شوند و از بحر معانی قسمت برند اینعبد خدمت ایشان سلام و تکبیر میرساند و از حق میطلبد از برای ایشان مقدّر فرماید آنچه که سبب و علّت تقرّب است و موفّق دارد ایشان را بر ذکر و ثنایش انّ ربّنا الرّحمن هو الفضّال الکریم

و اینکه در بارۀ قطعه مرقوم داشتند چهار صفحۀ مبارکه ارسال شد انشاء اللّه برسد و فائز شوند ذکر و ثنا و تکبیر آنمحبوب را خدمت اغصان سدرۀ الهیّه روحی و کینونتی لتراب قدومهم الفداء معروض داشتم اظهار عنایت فرمودند و از حق جلّ جلاله از برای آنمحبوب تأیید طلب نمودند الذّکر و التّکبیر و البهآء علی جنابکم و علی من معکم من الّذین فازوا بالاستقامة الکبری فی هذا الامر العظیم

خ‌ا‌د

فی ۱۲ شهر جمادی الاولی سنه ۱۳۰۳