مازگان

دوست مکرّم مهربان جناب آشیخ حسن علیه بهآء اللّه ملاحظه فرمایند

١۵٢^١

بسم ربّنا الاقدس الاعظم العلیّ الابهی

ملکوت حمد و جبروت ثنا سلطان مقتدریرا لایق و سزا که سطوت عالم و شوکت و اقتدار آن او را از آنچه اراده فرمود منع ننمود بیک کلمه جمع نمود و بکلمۀ اخری فصل الخطاب ظاهر و بکلمۀ مبارکۀ انا المحبوب افئده و قلوب مخلصین را جذب نمود بشأنیکه هر یک منقطعاً عمّا سواه بمقرّ فدا توجّه نمودند و بکلمۀ انا الموجود کلّ را حفظ نمود تا از بحر وصال بیاشامند و بکوثر لقا فائز گردند تعالت قدرته و اعظم احسانه هو المبدء و هو المرجع بدء کلّ از او بوده و رجوع کلّ باو خواهد بود نیکوست حال نفوسیکه الیوم از نسایم ارادۀ حقّ جلّ جلاله متحرّک باشند خواست و اراده و مشیّت خود را در مشیّت حقّ تعالی شأنه فانی نمایند اینمقام از بلندترین مقام بوده و خواهد بود

سبحانک یا من فی قبضتک ملکوت البیان و فی یمینک جبروت العرفان اسئلک بهزیز اریاح ربیع عنایتک و بخریر المآء الّذی به عُلّق حیوة اهل مملکتک بأن تکتب من قلمک الأعلی لاهل البهآء ما تقرّ به عیونهم و تفرح به قلوبهم و تطمئنّ به نفوسهم و بان تحفظهم عن سهام الاشارات و رماح الشّبهات ای ربّ‌ نوّر قلوبهم بانوار معرفتک ثمّ اشرح صدورهم فی ایّامک ای ربّ انت الّذی لا یعجزک شئ و لا یمنعک امر خذ ایادی اهل الانشآء بفضلک یا مالک الاسمآء و فاطر السّمآء لا اله الّا انت المقتدر القدیر

و بعد مکتوب آنجناب رسید و وقتی از اوقات در ساحت امنع اقدس ابهی عرض شد هذا ما نطق به لسان ربّنا الوهّاب فی الجواب قوله جلّ کبریآئه

هو المقدّس عن ذکر ما کان و ما یکون

یا حسن ذکر جمیع دوستان از قلم رحمن جاری و ذرّات ممکنات بر عنایت و شفقّت و رحمت حقّ جلّ جلاله گواهی داده و میدهند آنکه او آگاه گواهست که فضل و رحمت حقّ در کلّ احیان شامل دوستان بوده حال جهد نمائید تا مقامات خود را باسم مالک اسما حفظ کنید بنار محبّتش مشتعل باشید و بانوار وجهش منیر امروز روز خدمت و استقامت است طوبی لمن قصدکم و حضر بینکم امروز خدمت امر تبلیغ بوده و خواهد بود که شاید نفوس مستقیمه سبب و علّت قوّت و اقتدار نفوس ضعیفه گردند و هم‌چنین خدمت امر خدمت دوستان حق بوده و هست لکم ان تکرموا مثویهم انشآءاللّه احبّای حق و اولیای او للّه تکلّم نمایند و لوجه اللّه قائم باشند و الی اللّه ناظر قسم بنفحات بیان رحمن که اگر مقام یکنفس از نفوس مستقیمۀ راسخه در ارض ظاهر شود کلّ از عظمت و انوار تجلّیاتش منصعق شوند الّا من شآء اللّه انشآء اللّه پر آزادی برآرید و بصفیر طیر الهی در هواء معانی پرواز نمائید امروز کلماتیکه بمنزلۀ ارواح است از برای کتب از مشرق فم مشیّت الهی ظاهر مع ‌ذلک کلّ غافل مگر نفوسیکه ببصر انصاف توجّه نموده‌اند و بمشاهده فائز گشته‌اند انّا نکبّر علیک و علی من معک و علی احبّآئی فی هناک الّذین راعوا حقّ اللّه و امره و عملوا بما انزل فی کتابه المحکم المبین الحمد للّه ربّ العالمین انتهی

مراتب عنایت حق جلّ جلاله بمثابۀ آفتاب ظاهر و روشنست طوبی از برای نفوسیکه خود را محروم ننمودند و از بحر بیان نصیبی اخذ کردند و هم‌چنین مخصوص هر یک از اسامی که در مکتوب آنجناب بود آیات محکمۀ الهی نازل انشآء اللّه جمیع از بحر آگاهی بیاشامند و از آفتاب دانائی منوّر گردند قوله عزّ کبریائه

بسمه الظّاهر الباطن

یا محمّد قبل حسن یذکرک المظلوم الّذی اتی من سمآء الامر برایات الآیات و دَعَا الکلّ الی مطلع الوحی الّذی ظهر و اظهر ما اراد بقدرة و سلطان نعیماً لمن نبذ الهوی و اتّبع ما اُمر من لدی اللّه مالک العرش و الثّری انّه من اهل البهآء فی الزّبر و الالواح کم من قائم قعد من خشیة اللّه و کم من قاعد قام باسمه المهیمن علی الآفاق هذا یوم فیه سرت نسمة اللّه و هاج عرف رحمته بین الانام ایّاک ان یمنعک النّعیق عن الرّحیق دع الاوّل و خذ الثّانی بهذا الذّکر الّذی اذا ظهر خضعت له الاعناق

هو المشرق من افق الظّهور

یا محمّد قبل علی قد توجّه الیک وجه القدم من شطر سجنه الاعظم و یذکّرک بما لا یعادله ما ادرکت العقول و رأت العیون تمسّک بعروة امر اللّه و خذ کتابه بقوّة من عنده ایّاک ان یمنعک ملأ العنود عن اللّه العزیز الودود انّا انزلنا الآیات و اظهرنا البیّنات ولکنّ القوم هم لا یفقهون قد نبذوا کتاب اللّه عن ورآئهم بما اتّبعوا کلّ غافل محجوب انّا فی کلّ الاحیان دعونا الکلّ الی اللّه من النّاس من اعرض عنّا و منهم من اعترض و افتی علینا بظلم ناح به سکّان الفردوس الأعلی ولکنّ القوم اکثرهم لا یعلمون انّا ندعوهم الی بحر الحَیَوان و هم الی الفنآء یسرعون و انزلنا علیهم مائدة السّمآء و هم الی کلّ میتة یتوجّهون کذلک سوّلت لهم انفسهم و هم من الاموات فی کتاب اللّه المهیمن القیّوم البهآء علیک و علی ضلعک و علی کلّ من اقبل الی اللّه مالک الوجود

هو السّامع البصیر

یا ابو‌طالب قد اتی المطلوب لنجاة العالم ولکنّ الامم اعرضوا و کفروا باللّه الواحد العلیم الحکیم قد ظهر المعلوم و انکره کلّ عالم نقض میثاق اللّه و عهده و نبذ کتابه المبین تاللّه قد اتی المعروف و اعرض عنه کلّ عارف اتّبع الاوهام و الظّنون من کلّ فاجر مریب هذا یوم فیه ینطق الکتاب الاعظم و یبشّر الکلّ الی اللّه العزیز الحمید یا اهل البهآء ان افرحوا بما یذکرکم مولی الاسمآء بآیات لا تعادلها ما عند الملوک و السّلاطین تشبّثوا بذیل عنایة ربّکم و تمسّکوا بحبله المتین

هو النّاصر العلیم

یا زین ‌العابدین انّا نوصیک و احبّآئی بما یرتفع به امر اللّه ربّ العالمین و نأمرکم بالامانة الّتی جعلها اللّه اکلیل الاعمال انّه لهو العلیم الخبیر بالصّدق تظهر مقاماتکم بین الاحزاب یشهد بذلک من عنده کتاب عظیم طوبی لمن نبذ الاوهام و فاز بما اُمر به من لدی اللّه الواحد البصیر یا احبّآء الرّحمن فی البلدان ان استمعوا صریر قلمی و ما ینطق به لسانی فی ملکوتی انّه یقرّبکم الی اللّه مالک هذا الیوم المنیر ضع ما عند النّاس و خذ ما عند اللّه ربّک المقتدر القدیر

هو المنادی بین الارض و السّمآء

یا رضا انّ المظلوم سمع ندآئک و اقبل الیک و یذکرک بما یبقی به اسمک بدوام الملک و الملکوت قل یا ملأ الارض ایّاکم ان تمنعکم نفحات العذاب عن هذا الفرات العذب العزیز المحبوب دعوا النّاعقین عن ورآئکم و خذوا ما اُمرتم به من لدی اللّه مظهر ما کان و ما یکون یا رضا بلّغ اهل البهآء ما نطق به مالک الاسمآء لیجذبهم الی المقام المحمود انّا نوصیهم بالاستقامة الکبری علی هذا الامر الّذی به ارتعدت فرائص الوری و نبشّرهم بما قدّر لهم فی لوحی المسطور البهآء المشرق من افق ارادة فاطر السّمآء علیک و علی الّذین ما منعتهم اشارات الخلق عن الحقّ نبذوا ما عند النّاس آملین ما عند ربّهم مالک الغیب و الشّهود

هو المبیّن الحکیم

یا زین‌ العابدین قد اتی یوم الدّین و النّاس اعرضوا فیه عن اللّه الملک الحقّ العدل المبین قد نقضوا المیثاق و انکروا هذا الاشراق اَلا انّهم من الخاسرین فی کتاب عظیم انّا جئنا لنجاتهم هم افتوا علینا بظلم به صعدت زفرات الانبیآء و نزلت عبرات المقرّبین انّا نعرّفهم ما ینفعهم و هم قاموا علی ضرّنا یشهد بذلک کلّ عارف بصیر انّک لا تحزن من شئ توکّل علی اللّه الفرد الخبیر سوف تفنی الدّنیا و ما فیها و یبقی الامر للقویّ القدیر البهآء علی اهل البهآء الّذین عملوا بما اُمروا به من لدن آمر قدیم و نذکر امتی و امآئی اللّائی ما منعهنّ ضوضآء العباد سَمِعْنَ و اَجَبْنَ مالک هذا الامر العزیز المنیع الحمد للّه ربّ العالمین انتهی

الحمد للّه دوستان الهی بنفحات بیان رحمن فائز شدند انشآء اللّه بکمال اتّحاد و اتّفاق بذکر اللّه مشغول باشند و بما یرتفع به الامر قائم این خادم فانی خدمت جمیع تکبیر و سلام میرساند و بعنایت حقّ جلّ جلاله بشارت میدهد هیچ نعمتی اعظم از این نعمت نه این است مائدۀ سمائیّه که مخصوص است بنفوس مستقیمۀ ثابته طوبی لمن فاز فی یوم اللّه و ویل لمن اعرض عنه البهآء علی جنابک و علیهم و علی کلّ قاصد صادق امین و الحمد للّه مالک یوم الدّین

خ‌ادم

فی ۴ ربیع‌ ٢ سنه ١٢٩٩