کتاب الهی از سماء عنایت رحمانی نازل و افق عالم بانوار نیّر اعظم مشرق اسرار مکنونه و آثار مخزونه کل ظاهر و مشهود طوبی از برای نفسی که حجبات علم او را از مشرق وحی الهی محروم ننمود و سبحات قوم از بحر اعظم ممنوع نساخت یوم یوم اوست و ظهور ظهور او قدرش را بدانید و بکمال عجز و ابتهال استقامت طلب نمائید اوست عطیّۀ کبری و مائدۀ مبارکۀ عظمی جهد کنید شاید فائز شوید بآنچه لامثل و لاعدل بوده اوست کریم و اوست معطی و اوست باذل لا اله الّا هو الفرد الواحد المقتدر العلیّ الأعلی حمد کن مالک یوم معاد را که ترا تأیید فرمود بر ذکر و ثنا و راه نمود و هدایت فرمود بگو
الها معبودا مسجودا شهادت میدهد عبد تو بوحدانیّت تو و فردانیّت تو و از بدایع فضلت مسئلت مینماید آنچه را که سزاوار بخشش توست و ظهور و بروزش از دفتر عالم محو نشود سحاب اوهام او را ستر ننماید و غمام ظنون او را از اشراق بازندارد ای کریم هر صاحب بصر و سمعی بر کرمت شهادت داده و بر سبقت رحمتت گواه عبادت را از دریای شناسائی محروم منما و از انوار وجه ظهور منع مفرما توئی بخشنده و مهربان لا اله الّا انت العزیز المنّان
این سند از کتابخانهٔ مراجع بهائی دانلود شده است. شما مجاز هستید از متن آن با توجّه به مقرّرات مندرج در سایت www.bahai.org/fa/legal استفاده نمائید.
آخرین ویراستاری: ۶ مارس ۲۰۲۳، ساعت ۶:۰۰ بعد از ظهر