بسمه المشرق من افقه الأعلی

کتاب انزله المظلوم لمن وجد عرف البیان اذ استوی الرّحمن علی عرشه العظیم لیجذبه الذّکر الی البحر الأعظم الّذی ماج امام وجوه العالم و یسمع من امواجه تاللّه فتح باب السّمآء و اتی مالک الأسمآء بسلطان مبین طوبی لک یا محمّد بما اخذک جذب ندائی و عرّفک صراطی و علّمک امری و هداک الی نبإی العظیم قد حضر کتابک فی السّجن الأعظم سمعنا ذکرک و ثنائک اجبناک بکتاب لا تعادله کتب العالم و ذکرناک بذکر اذ اشرق نیّره من افق اللّوح خضعت له الأذکار یشهد بذلک من عنده کتاب مبین انت الّذی تمسّکت بعروة عنایة ربّک و تشبّثت بذیل رحمته و اقبلت الی افقه اذ کان النّاس فی اعراض عظیم قل یا ملأ الفرقان اسمعوا ندآء ربّکم الرّحمن انّه ارتفع فی السّجن امام وجوه الأدیان و لا تتّبعوا اهوائکم اتّبعوا من یدعوکم الی اللّه الفرد الخبیر قل ایّاکم ان تمنعکم ظهورات الدّنیا و زخرفها عن الّذی به غرّدت حمامة الثّنآء فی الفردوس الأعلی و غنّت حوریّة المعانی فی الجنّة العلیا و نادت و قالت قد اتی الیوم و القوم فی وهم عجیب قل یا اهل فاران اقرؤوا ما عندکم و ما نزّل من سمآء مشیّة ربّکم المقتدر القدیر اتّقوا اللّه ضعوا الأوهام و الظّنون قد اتی القیّوم بأمر لا یقوم معه من فی السّموات و الأرضین انّک اذا شربت رحیق الوحی من کأس بیانی و اجتذبک ذکری و ندائی قل

الهی الهی تری عبدک هذا مقبلاً الی افقک و متوجّهاً الی انوار وجهک و طائراً فی هوآء قربک و موقناً بوحدانیّتک و فردانیّتک و متمسّکاً بما انزلته فی کتابک ای ربّ تری عبرات عینی فی فراقک و زفراتی فی بعدی عن جوارک لم ادر یا مقصودی و محبوبی ما قدّرت لی من قلمک الأعلی الّذی بحرکته سخّرت الأرض و السّمآء هل قدّرت لی الحضور امام وجهک و القیام لدی باب عظمتک و هل منعنی عن ذلک امرک المبرم و قضائک المحکم اسألک یا مالک الوجود و مربّی الغیب و الشّهود بأمرک الّذی به جرت الأنهار و اثمرّت الأشجار و ماجت البحار ان تجعلنی فی کلّ الأحوال ناطقاً بذکرک و ثابتاً علی امرک علی شأن ترتعد به فرائص اعدائک و تضطرب افئدة الّذین کفروا بک و بآیاتک ای ربّ ترانی مقبلاً الیک فی کلّ الأحوال و متمسّکاً بحبل عطائک اسألک بنفحات وحیک ان تؤیّد عبادک علی الاعتراف بما انزلته من سمآء جودک و جری من قلم فضلک انّک انت المقتدر الّذی شهدت بقدرتک الکائنات و بسلطانک الممکنات لا اله الّا انت القویّ العلیم الحکیم

و نذکر الخلیل علیه بهائی و نذکّره بآیات اللّه العزیز الحمید و نبشّره برحمته الّتی سبقت العالم و بجوده الّذی احاط بالوجود من الصّغیر و الکبیر یا خلیل اسمع ندآء المظلوم انّه قبل البلایا کلّها لاعلآء کلمة اللّه ولکنّ القوم فی اعراض مبین قمنا امام الوجوه و دعوناهم الی الذّروة العلیا و عرّفناهم ما یقرّبهم الی اللّه الفرد الخبیر من النّاس من اخذه جذب ندائی و انزلنا له ما کان کوثر الحیوان لأهل الامکان و منهم من اعرض عن الوجه بما اتّبع کلّ عالم مریب و منهم من قام علی الاعراض و منهم من افتی علی سفک دمی کذلک قضی الأمر و القوم اکثرهم من الغافلین طوبی لک بما اقبلت و شهدت بما شهد اللّه قبل خلق السّموات و الأرضین قل

لک الحمد یا الهی و سیّدی و سندی بما ذکرتنی اذ کنت بین ایدی المعرضین اسألک ان تویّدنی علی ذکرک و ثنائک و خدمة امرک انّک انت المقتدر القدیر

یا محمّد علیک بهآء اللّه الفرد الأحد انّا ذکرنا الّذین اقبلوا اذ انار افق الظّهور بنیّر عنایة اللّه العزیز العظیم و اردنا ان نذکر اولیآء اللّه و احبّائه الّذین صعدوا الی الرّفیق الأعلی من الذّکور و الاناث انّ ربّک هو الفضّال الغفور الرّحیم البهآء الّذی اشرق من افق سمآء العطآء علیکم یا اهل البهآء انتم الّذین ما نقضتم میثاق اللّه و عهده اقبلتم و اعترفتم بظهوره و عظمته و سلطانه و قوّته و قدرته و اقتداره طوبی لکم و نعیماً لکم بما فزتم بآثار القلم الأعلی قبل صعودکم و بعد صعودکم الی الأفق الأبهی نسأل اللّه ان یغفر لکم و یکفّر عنکم سیّئاتکم و ینزل علیکم من سحاب سمآء کرمه امطار رحمته و یقدّر لکم ما یزیّنکم بطراز الفرح و الابتهاج انّه هو المقتدر علی ما یشآء لا اله الّا هو العزیز الغفّار کذلک اشرق نیّر البیان من افق البرهان طوبی لمن شهد و رأی ویل لکلّ منکر اثیم

یا محمّد بلسان پارسی بشنو در ایّامی که از سطوت ظلم کل متفرّق و خلف حجبات مستور این مظلوم بر امر قیام نمود بشأنی که ظلم اهل عالم او را از اظهار کلمه منع ننمود حقّ شاهد و عالم گواه هیچ منصفی این فقره را انکار ننماید و چون عالم از نور امر روشن و منیر مشاهده شد کل از خلف حجاب با اسیاف بیرون دویدند یعنی معرضین بیان باری از حقّ بطلب عباد را از اوهام جدیدۀ معرضین حفظ فرماید اوست مقتدر و توانا