جناب مشهدی حیدر ص علیه بهآء اللّه
هو النّاطق الذّاکر العلیم الحکیم
الحمد للّه الّذی فتح ابواب العرفان بمقالید البیان و اظهر ما کان مکنوناً فی ازل الآزال و مستوراً عن الادراک و الأبصار التّکبیر و الثّنآء و السّلام و البهآء علی ایادی امره الّذین وجدوا عرف یوم اللّه و اقبلوا الیه بقلوب نورآء و اخذوا اقداح الفلاح باسمی الأبهی من ایادی العطآء اولئک عباد وصفهم اللّه فی کتبه و صحفه و زبره و الواحه و جعلهم ایادی امره فی بلاده علیهم رحمة من عنده و عنایة من لدنه انّه هو الفضّال الفیّاض العزیز الوهّاب
یا حیدر قد حضر کتابک فی المنظر الأکبر المقام الّذی فیه نطق مالک القدر و ذکر اولیائه و انزل لهم ما تبقی به اسمائهم و اذکارهم و ارواحهم و ما ظهر منهم فی هذا السّبیل المستقیم علیهم بهآء اللّه ربّ العالمین یا حیدر افرح ثمّ اشکر بما فاز کتابک باصغآء المظلوم اذ احاطته الأحزان منکلّ الجهات بما اکتسبت ایادی الّذین نقضوا المیثاق و کفروا بآیات اللّه العلیم الخبیر طوبی لعبد اقبل و قام امام العباد باستقامة اضطربت بها افئدة المعتدین قل یا حزب اللّه ضعوا الفساد و الاعتساف و خذوا العدل و الانصاف لعمری انّکم خلقتم لاصلاح العالم و تهذیب نفوس الأمم انّه یفعل ما یشآء و یحکم کیف یشآء و فی قبضته زمام الأمور لا اله الّا هو الفرد الواحد المقتدر القدیر کبّر من قبلی علی اولیائی الّذین شربوا رحیق العرفان من ایادی عطائی و قاموا علی خدمة امری العزیز الحکیم یا اولیائی هناک اسمعوا ندائی من شطر سجنی انّه یحفظکم و یهدیکم الی اللّه ربّکم و ربّ السّموات و الأرضین
یا حیدر قل یا ملأ الأرض اتّقوا اللّه ثمّ انصفوا فیما ظهر بالحقّ و لا تکونوا من الظّالمین قد کنت صامتاً انطقنی اللّه و کنت ساکناً حرّکتنی ارادته لتشهد بذلک کتب اللّه العزیز العلیم ضعوا الاعتساف و خذوا الانصاف انّه یحفظکم و یکون معکم فیکلّ عالم من عوالم اللّه انّه ولیّ من اقبل الیه و ولیّ المخلصین قد خلقنا الخلق لهذا الیوم ولکنّ القوم فی وهم مبین یرون و ینکرون یسمعون و یعرضون الا انّهم من الأخسرین فی لوحی المبین
انّا اردنا فی هذا الحین ان نذکر احبّائی الّذین کانت اسمائهم فی ورقة بیضآء انّ ربّک هو المشفق الکریم یا حسین قبل علی قد اقبل الیک وجه المظلوم من هذا المقام الرّفیع و ذکرک بما انجذب به الملأ الأعلی و سکّان الفردوس طوبی للمنصفین قل انّ البیان یطوف حوله و الکتاب امام وجهه ولکنّ النّاس اکثرهم من الغافلین قل به ماج بحر البیان و هاج عرف الرّحمن لو انتم من العارفین قل انّه بالقلم سبق اسیاف الأمم و منع النّزاع و القتال و حکم الجهاد انّه هو ارحم الرّاحمین هذا هو المکنون الّذی شهدت له الکتب و هذا هو النّبأ الّذی بشّر به محمّد رسول اللّه و من قبله کلّ رسول امین
یا زینالعابدین انّ القلم من هذا السّجن اقبل الیک و انزل لک ما صاحت به الأشیآء و نادت الملک و الملکوت و العظمة و الجبروت للّه مالک هذا الیوم العزیز البدیع انّا ذکرناک و اباک بما یکون باقیاً ثابتاً فی کتاب اللّه المنزل القدیم اشکره بهذا الفضل الأعظم و قل
لک الحمد یا مالک القدم بما زیّنتنی بطراز العرفان و هدیتنی الی مطلع البیان اسألک بقدرة آیاتک و نفوذها ان تجعلنی مستقیماً علی حبّک بحیث لا یمنعنی ظلم الظّالمین و لا سطوة المشرکین الّذین نبذوا عهدک و اخذوا ما ظهر من مطالع الظّنون و الأوهام ای ربّ انا عبدک و ابن عبدک اسألک بمشارق علمک و مطالع حکمتک ان تجعلنی مؤیّداً علی نصرة امرک بجنود الأمانة و الدّیانة انّک انت الحاکم علی ما تشآء بأمرک المحکم المتین
یا علی قد رجع حدیث الطّور بما ظهر مکلّمه و نادت السّدرة الملک للّه ربّ هذا المقام الرّفیع طوبی لأذن فازت بندائی و لقلب اقبل الی افقی المنیر طوبی لبصر ما منعه الهوی عن النّظر الی الأفق الأعلی و لید اخذت کتاب اللّه بقدرة عجزت عند ظهورها قدرة من فی السّموات و الأرضین قل یا اولیآء اللّه هل تسمعون و تصبرون این حنین قلوبکم و ضجیج نفوسکم هل عرفتم ما ظهر بالحقّ ام کنتم من المتوقّفین قل
الهی الهی و سیّدی و سندی و مقصودی و معبودی و غایة املی وعزّتک و جلالک و عظمتک و اقتدارک احبّ ان اضع وجهی علی کلّ بقعة من بقاع ارضک لعلّ یتشرّف بمقام تشرّف بقدوم اولیائک ایربّ اغفر جریرات عبادک و اولیائک و قدّر لهم ما یحفظهم عن دونک فی ایّامک اشهد انّک انت الکریم و انّک انت الرّحیم لا یعزب عن علمک من شیء تفعل ما تشآء و تحکم ما ترید لا اله الّا انت المقتدر العزیز العظیم
یا قلم اذکر من سمّی بیداللّه و ذکّره بما جری من لسان العظمة فی ملکوت البیان لیشکر و یکون من الحامدین نسأل اللّه ان یؤیّدک علی اخذ کتابه بقوّة لا تمنعها قوّة العالم و باستقامة لا تزلّها شبهات الأمم انّ ربّک هو المقتدر علی ما یشآء بهذا الاسم الّذی به ارتعدت فرائص العالم الّا من شآء اللّه الغفور الرّحیم
یا روحاللّه قد ارسلنا الرّوح من قبل و بشّر النّاس بهذا النّبإ الّذی به انقلبت الأرض و السّمآء و اضطربت افئدة المعتدین و من قبله ارسلنا الکلیم بآیات بیّنات و امرناه ان یخبر النّاس بیوم اللّه العزیز العظیم هذا الیوم الّذی فیه استوی مکلّم الطّور علی عرش الظّهور و ینادی بأعلی النّدآء یا ملأ الأرض و السّمآء تاللّه قد ظهر ما کان مکنوناً فی العلم و اتی من قرّت بظهوره اعین المقرّبین کذلک اشرق نیّر البیان فی هذا المقام الّذی بنی باسمی المقتدر القدیر
یا نصراللّه قد اتی النّصر و القوم فی حجاب غلیظ انّ الظّالم بالمکاره یهدّدنی و اللّه بالنّصر یعدنی انّه هو اصدق القائلین قل انّه اظهر امره بسلطان لا تضعفه جنود العالم و لا تمنعه ضوضآء الجهّال الّذین منعوا العباد عن شریعة اللّه المهیمن المقتدر علی کلّ صغیر و کبیر
یا لسان العظمة اذکر من سمّی بسیّد محمّد الّذی طار بأجنحة الاشتیاق الی نیّر الآفاق الی ان ورد فی مقام جعله اللّه مطاف المخلصین یا محمّد اذکر اذ قصدت الغایة القصوی و الذّروة العلیا و قطعت السّبیل اذ فزت بالدّلیل فی ایّام ربّک العزیز الحمید و قطعت البرّ و البحر الی ان دخلت المدینة المحصّنة الّتی اخبر بها الزّبور و من قبله کتب اللّه ربّ العرش العظیم و قمت لدی الباب الّذی فتح بمفتاح الفضل علی من فی السّموات و الأرضین شهدت و سمعت النّدآء و فزت بما کان مسطوراً من القلم الأعلی فی کتب النّبیّین و حضرت امام کرسیّ الرّبّ و سمعت ندائه و رأیت افقه یشهد بذلک هذا اللّوح المبین طوبی لک و لسمعک و بصرک نسأل اللّه تبارک و تعالی ان یؤیّدک علی الاستقامة الکبری و یقدّر لک ما قدّره للّذین شربوا رحیق الشّهادة من ایادی عطائه انّه یذکر من ذکره و یحبّ من احبّه و هو الفضّال الغفور الرّحیم و نشهد انّک شربت رحیق الوصال اذ منع عنه العباد الّا من شآء اللّه المهیمن القیّوم قل
الهی الهی و سیّدی و سندی و مقصودی و معبودی و محبوبی احبّ ان اذکرک فی قطعات ارضک و انادیک فیکلّ الأیّام باسمک بین عبادک ای ربّ اسألک بسلطانک الّذی غلب الوجود من الغیب و الشّهود و بأمرک الّذی به سخّرت العالم و افئدة الأمم ان تجعلنی ناطقاً بذکرک و منادیاً باسمک بالحکمة و البیان ثمّ اسألک بسلطانک الّذی به ارتعدت فرائص کلّ جاهل و اضطرب فؤاد کلّ معرض ان تقدّر لی من قلم الفضل ما ینبغی لبحر جودک و سمآء کرمک انّک انت الفضّال المقتدر الغفور العطوف
انّا اردنا فی هذا الحین ان نذکر من وجدنا منه عرف محبّة اللّه ربّ هذا المقام الرّفیع و نحبّ ان نختم الکتاب بذکره لیجذبه رحیق البیان الی مقام ارتفع فیه النّدآء امراً من لدن آمر قدیم انّا اصبحنا الیوم و اردنا ارضاً اخری فلمّا وردنا شاهدنا صفصافها مصفوفة و سکنّا تحت اذیاله الطّویلة المعلّقة کلّما تحرّکها اریاح الارادة الی الیمین یسمع من حفیفها قد اتی الرّحمن بسلطان مبین و الی الیسار یسمع منها قد ظهر المکنون باسمه القیّوم و کان ان یبشّر اشجار العالم بهذا الأمر الّذی ظهر من مشیّة اللّه العزیز الحمید یا ابن الهآء اسمع النّدآء الّذی ارتفع من طور العرفان عن یمین بقعة البرهان من سدرة البیان انّه لا اله الّا هو الفرد الواحد المقتدر العزیز الکریم نسأل اللّه تعالی ان یؤیّدک علی عرفان ما منع عنه اکثر العباد انّه هو المقتدر علی ما یشآء لا اله الّا هو المهیمن علی من فی السّموات و الأرضین انّا اظهرنا الأمر و انزلنا فی کتب شتّی ما یظهر من بعد فی القرون و الأعصار عند ربّک علم کلّ شیء ولکنّ النّاس فی ریب عجاب یرون و ینکرون یسمعون و یعرضون الا انّهم من اهل الضّلال لدی الغنیّ المتعال قل انصفوا یا قوم ثمّ انصروا ربّکم بالحکمة و البیان کذلک قضی الأمر من لدی اللّه ربّ الأرباب قل قد کملت النّعمة و تمّت الحجّة اتّقوا الرّحمن یا معشر العباد فی البلاد نسأل اللّه ان یفتح علی وجهک باب البیان و یؤیّدک علی تبلیغ امره بالحجّة و البرهان ایّاک ان تحزنک شماتة الأعدآء او تخوّفک سطوة الّذین کفروا باللّه مالک المبدإ و المآب قل
الهی الهی لک الحمد بما سقیتنی کأس عرفانک من ید عطائک و نوّرت قلبی بنور الایقان بجودک و عنایتک ای ربّ ترانی مقبلاً الی سمآء فضلک و متشبّثاً بأذیال ردآء رحمتک و سائلاً لدی باب کرمک و راجیاً بدایع جودک اسألک بالدّمآء الّتی سفکت فی سبیلک و بالصّدور الّتی تشبّکت لاعلآء امرک و اظهار کلمتک ان تؤیّدنی بجنود الغیب و الشّهادة لأنصر امرک بین عبادک و اذکرک بأذکار تنجذب بها افئدة خلقک ای ربّ انا عبدک الّذی اعترف بجریراتی عند امواج بحر عفوک و بخطیئاتی عند تجلّیات نیّر غفرانک کم من لیال کنت نائماً علی الفراش غافلاً عن ظهورک و اصغآء ندائک الأحلی اذ ارتفع بین الأرض و السّمآء و کم من ایّام کنت مشتغلاً فیها بأموری متوقّفاً فی امرک ای ربّ انا الّذی اعترف بمسکنتی و فقری و افتقاری عند ملکوت غنائک و عفوک و عطائک وعزّتک استحیی ان اذکرک و اصفک الّا بأن تجعل رأسی مزیّناً باکلیل عفوک و هیکلی مطرّزاً بطراز غفرانک آه آه عمّا فات عنّی فی ایّامک ای ربّ تری العاصی قائماً لدی باب فضلک اسألک بأنوار وجهک و مشارق وحیک ان تجعلنی ثابتاً راسخاً فی نبإک الّذی به زلّت اقدام خلقک الّا من انقذته ید کرمک لا اله الّا انت الفرد الواحد القویّ الغالب الغفور الرّحیم
این سند از کتابخانهٔ مراجع بهائی دانلود شده است. شما مجاز هستید از متن آن با توجّه به مقرّرات مندرج در سایت www.bahai.org/fa/legal استفاده نمائید.
آخرین ویراستاری: ۱۸ فوریه ۲۰۲۳، ساعت ۵:۰۰ بعد از ظهر