بسم اللّه البهیّ الباهی الأبهی

الها معبودا محبوبا مقصودا بکدام رو بملکوت ابهایت توجّه نمایم و بکدام لسان طلب مغفرت و آمرزش کنم نفسی خالصاً لوجهک از قفس تن برنیاوردم و گامی جز بکام نفس بر نداشتم خدایا چنان مستغرق عصیان شدم که از نفس عصیان خجلم دیگر تا چه رسد در پیشگاه اقدست الها چگونه شکر نعمای و آلای وافرۀ‌ دائمه‌ات بجا آورم معدوم بحت و باتّی را بعرصۀ شهود و هستی درآوردی و بشرف ظهور لقای خود که آمال جمیع انبیا و اولیا بود مشرّف داشتی از ذکرت غافل شدم و تو از من غافل نشدی عصیان تو را کردم رحمت منبسطۀ خود را از من بازنگرفتی خدایا در این حین و در این هنگام دستم از چاره کوتاه مغفرتت را آمل و سائلم اسئلک بحرمة آیاتک و آثارک ان تغفر لی و لأبی و امّی و انّک انت ارحم الرّاحمین لا اله الّا انت المشفق الکریم