قد اردنا ان نذکر من سمع ندآء اللّه لیقوم علی ما ینبغی لهذا الیوم البدیع و یذکر مولاه بین العباد و یذکّرهم بما امروا من لدن علیم حکیم ان یا عبد کن ماشیاً بالعدل و عاملاً بما یظهر به تقدیس الأمر و متّصفاً بالأخلاق الّتی بها تتضوّع مسک التّنزیه بین العالمین ان اشرب خمر الحیوان من کوثر بیانی ثمّ اجعل عیشک ذکری و ثنائی کذلک یأمرک من عنده علم کلّ شیء فی کتاب مبین قد سمعنا ذکرک و نزّلنا لک ما یجعلک طائراً فی هوآء المحبّة و الوصال و یسقیک ما اراد ربّک العزیز الحمید ان افرح بذکری ایّاک ثمّ اشکر ربّک فی کلّ حین انّه لا یعادل بذکره ما تراه علی وجه الأرض ان اعرف قدره ثمّ استقم علی هذا الأمر المنیع انّه ینظر عباده و یسمع ما یتکلّمون به انّ ربّک لهو العلیم الخبیر کذلک نزّلت امطار البیان من سحاب العرفان اذا فزت بها قل لک الحمد یا محبوب العارفین و لک الثّنآء یا مقصود العالمین
این سند از کتابخانهٔ مراجع بهائی دانلود شده است. شما مجاز هستید از متن آن با توجّه به مقرّرات مندرج در سایت www.bahai.org/fa/legal استفاده نمائید.
آخرین ویراستاری: ۲۵ ژانویه ۲۰۲۳، ساعت ۱:۰۰ بعد از ظهر