بسم اللّه الأقدس العلیّ الأبهی
تاللّه بالبلآء زاد حبّ البهآء علی شأن ما منعه عن ذکر مالک الأسمآء و فاطر السّمآء و فی کلّ الأحیان یدعو اهل الأکوان الی ربّهم الرّحمن فیا حبّذا هذه النّار الّتی کلّما یمسّها المآء یزداد لهیبها فی حبّ ربّه المقتدر العلیّ العلیم و قبل الذّلّة لعزّ من علی الأرض و اختار السّجن لنجاة العالمین سیّاحی امری عظیم عظیم لا یمنعه جنود السّموات و الأرضین لو تجد حلاوة ذکر ربّک فی آیة من آیاته لتنصعق فی الحین و اذا قمت تقول
اشهد یا الهی بأن سبق ظهورک مطالع الوحی و مشارق الالهام و فی کلّ حرف عمّا یخرج من فمه ستر ما یحیی به العالمون ای ربّ انّه سکن فی اخرب البلاد بعد الّذی باسمه عمرت السّموات و الأرض کذلک ارتکبوا عبادک الظّالمون
ان اشتعل بحرارة حبّی علی شأن ینبغی لهذا الظّهور الّذی به اضآءت وجوه المقرّبین و اذکر من قبلی من ارادنی ثمّ اشربه کوثر فضلی من انامل عنایتی لیجذبه الی افق رحمتی و مطلع اسمائی و مقرّ عرشی العظیم و الحمد للّه ربّ العالمین
این سند از کتابخانهٔ مراجع بهائی دانلود شده است. شما مجاز هستید از متن آن با توجّه به مقرّرات مندرج در سایت www.bahai.org/fa/legal استفاده نمائید.
آخرین ویراستاری: ۲۱ ژانویه ۲۰۲۳، ساعت ۲:۰۰ بعد از ظهر