ط

جناب آقا سیّد ابوالفضل علیه بهآء اللّه گل

بنام مقصود عالمیان

یا اباالفضل باین کلمۀ طیّبۀ مبارکه که بمثابۀ آفتاب از افق سماء لوح الهی مشرقست ناظر باش ینبغی للانسان ان یظهر منه ما یفرح به العالم لا بما یرتفع به حنین الأمم هذا مذهب اللّه لو هم یعرفون هذا دین اللّه لو هم یشهدون هذا امر اللّه لو هم یسمعون انّ قلمی الأعلی فی کلّ الأحیان یجول فی مضمار الموعظة و النّصیحة و الحکمة و البیان ولکن اهل الامکان یسمعون و لا یعملون الّا من شآء اللّه ربّک المهیمن القیّوم آفتاب عدل را تیرگی ظلم از اشراق منع نموده البتّه روزی اصبع ارادۀ مالک احدیّه حجاب مانعه را خرق نماید و انوار آفتاب حقیقت ظاهر و باهر و هویدا گردد اگر جمیع من علی الأرض جمع شوند قادر بر اطفای نور الهی نبوده و نخواهند بود انّ ربّک ینطق بالحقّ و هو العلیم الخبیر

در جمیع قرون و اعصار علمای عصر ناس را از افق اعلی منع نموده‌اند ایشانند حجاب اکبر و سبحات جلال هم علمآء عند النّاس و جهلآء عند ربّک العزیز الحکیم احدی از خارج بر ارادۀ رحمانی و مشیّت سبحانی مطّلع نبوده و نیست بعضی اهل حقّ را بزعم خود اهل فساد دانسته و سبب اتّحاد را علّت اختلاف شمرده لعمر اللّه اگر به ما اراده اللّه مطّلع شوند کل بشطر دوست توجّه نمایند و طائف حول ارادۀ الهی گردند بعض امورات در اوّل امر از بعضی جهّال ظاهر و آن سبب ظنون و اوهام عباد گردید از حقّ بخواهید تا کل را مؤیّد فرماید بر عرفان آنچه مقصود است انشآءاللّه آن جناب بکمال روح و ریحان القا نمایند آنچه را که سبب عرفان و اطمینان عباد است انّه یؤیّدک فضلاً من عنده و هو المقتدر القدیر انّا ذکرناک من قبل و فی کتاب عبدنا الحاضر و فی هذا اللّوح المنیر ان اشکر اللّه بهذه الموهبة الکبری و هذا الفضل العظیم البهآء علیک و علی من اقبل اذ اعرض عنه کلّ غافل بعید