مخدّره ورقه حبیبه بنت بنت حضرت ازغندی علیه و علیهما بهآء اللّه الأبهی ملاحظه نمایند

١۵٢^١

بسم ربّنا الأقدس الأعظم العلیّ الأبهی

تعالی تعالی من رفع الفرق و وضع الاتّفاق تباهی تباهی من اخذ الاختلاف و حکم بالاثبات و الایتلاف للّه الحمد قلم اعلی فرق مابین عباد و اماء را از میان برداشت و کل را در صقع واحد بعنایت کامله و رحمت منبسطه مقرّ و مقام عطا فرمود ظهر ظنون را بسیف بیان قطع نمود و خطرات اوهام را بقدرت غالبۀ قویّه محو فرمود این عنایت را السن کائنات از شکرش عاجز و افئدۀ ممکنات از احصائش قاصر جلّ فضل ربّنا و جلّت عنایته الکاملة و رحمته الشّاملة و کرمه المحیطة و جوده الظّاهرة المشرقة

سبحانک یا اله الوجود و ربّ الملکوت و سلطان الجبروت اسألک بأمرک الّذی به خلقت الکائنات و اظهرت الموجودات و امرت الکلّ بما یقرّبهم الیک و ینفعهم فی عوالمک و یکون معهم فیکلّ الأحوال ای ربّ تری الخادم اراد ان یذکر امة من امائک و ورقة من اوراقک الّتی ایّدتها بجودک و کرمک و جعلتها مقبلة الی افق ظهورک فی ایّامک و معترفة بما انزلتها من سمآء عنایتک لعبادک و خلقک اسألک یا اله الغیب و الشّهود و هادی الکلّ علی التّوجّه الی اسمک الودود بأن تؤیّدها بجنود غیبک علی ذکرک و ثنائک بین امائک انّک انت القویّ القدیر و الفرد الواحد السّامع المجیب

و بعد نامه‌های آنمخدّره رسید و از هر یک نعمت ایمان و عرفان مشهود الحمد للّه فائزید بذکر و ثنای حقّ جلّ جلاله و بعد از قرائت و ملاحظه قصد افق اعلی و مقرّ اعلی و مقام اعلی نموده امام وجه مولی الوری نامۀ آنمخدّره عرض شد و بشرف اصغا فائز گشت قوله عزّ بیانه و جلّ برهانه

هو المشفق الغفور الکریم

یا امتی و ورقتی سمع المظلوم ندائک و ما نطق به لسان قلبک و ظاهرک فی ثنآء مولاک لعمر اللّه لا یعادل بثنائه الیوم ما عند القوم و خزائن الأرض و ما عند الأمرآء و الملوک یشهد بذلک مالک الملکوت فی هذا الحین المبین و سمعنا حنینک و انینک اجبناک بلوح ینادی بین الأرض و السّمآء و یذکرک بما یبقی به ما ظهر منک فی حبّه و خدمته و ذکره و ثنائه و جعل کلّ ما خرج من فمک امانة لک عنده انّه هو الفضّال الکریم لو تسمعین ما نزّل لک فی هذا الحین من قلمی الأعلی حقّ الاستماع لتطیرین بأجنحة الاشتیاق فی هوآء محبّة مالک یوم المیثاق و تقولین فی ایّام حیاتک لک الحمد یا مقصود العالم و لک الثّنآء یا محبوب العارفین کلّ الوجود لعنایتک الفدآء و ما کان و ما یکون لکلمتک الفدآء یا ایّها المظلوم بین الأعدآء و یا من فی قبضتک زمام من فی السّموات و الأرضین ای کنیز من و فرزند کنیز من ندای مظلوم را بلسان پارسی بشنو لازال منتسبین مرحوم مغفور الّذی بذکره تعطّر العالم از ذکور و اناث باکلیل عنایت و طراز ذکر و شفقت مزیّن حقّ وفا را دوست داشته و نظر بعنایت مخصوصه که متوجّه من صعد الی اللّه بوده نفوس منتسبۀ باو اسمشان و ذکرشان از صحیفۀ حمرا محو نشده و از قلم اعلی در آن مذکور و مسطور کل باید قدر این نعمت عظمی و عطیّة کبری را بدانند و بمثابۀ قلب و جان و بصر و روان حفظش نمایند اینمظلوم از بحر فضل و عطا سائل که اهل آن بیت را مؤیّد فرماید بر عمل بآنچه در کتاب از قلم امر نازل شده و همچنین موفّق دارد بر آنچه سبب انتشار آثار اوست انّه هو المقتدر علی ما یشآء بقوله کن فیکون یا بنت بنت من احبّنی افرحی انّه غفر اباک و امّک فضلاً من عنده امروز هر نفسی بذکر کلمه‌ئی از کلمات الهی فائز شد او بخیر اکبر و عنایت کبری فائز است انشآءاللّه مؤیّد شوی بر آنچه لایق و سزاوار ظهور الهی و امر ربّانیست

جناب میرزا محمّد تقی علیه بهائی و عنایتی لازال مذکور بوده و هست از حقّ میطلبیم او را تأیید فرماید بر اعمال و اخلاقیکه سبب ارتفاع کلمة اللّه و مقام اوست انّا نکبّر علیه فی هذا الحین و نبشّره بما نزّل له من قبل و من بعد انّ رحمة ربّه سبقت الوجود در هر حال نفوس آن ارض باید اهل آن بیت را مکرّم و معزّز دارند چه که شأن و مقام حضرت ازغندی عنداللّه عظیمست

و نکبّر فی هذا الحین علی من سمّی بعبدالحسین انّا سمعنا ذکره فی هذا الذّکر الأعظم و ثنائه فی هذا النّبأ المبین انشآءاللّه ایّام جوانی خود را در ذکر و ثنا و توجّه صرف نماید انّه یسمع و یری و هو السّمیع البصیر

البهآء من لدنّا علی الّذین سمعوا النّدآء و عملوا بما امروا به من لدن آمر حکیم انتهی للّه الحمد برشحات بحر عنایت الهی فائز شدید امروز ید عنایت فرق را از میان برداشته عباد و اماء در صقع واحد مشهود طوبی از برای عبدیکه به ما امره اللّه فائز گشت و همچنین از برای ورقه‌ئی که باریاح اراده حرکت نمود این عنایت بزرگست و اینمقام کبیر فضل و عطایش در هر حین ظاهر و باهر من یقدر ان یشکره علی عطایاه المتواترة و عنایاته المتوالیة در هر حال بذیل عنایتش متشبّثیم و بحبل فضلش متمسّک و از او میطلبم جناب آقا میرزا حبیب‌اللّه علیه بهآء اللّه الّذی فاز باللّقآء را مؤیّد فرماید بر محبّت و شفقت اوست مؤیّد یکتا و معین یکتا لا اله الّا هو العلیّ الأبهی امروز باید کل بنور امر منوّر شوند و بنار سدره مشتعل و بکمال محبّت و وفا قدح اعلی را از ساقی ابهی اخذ نمایند و رغماً للأعدآء بنوشند و بیاشامند و بذکر مقصود یکتا و معبود یکتا مشغول گردند

حبیب روحانی جناب آقا میرزا محمّد تقی علیه بهآء اللّه انشآءاللّه مؤیّدند بر اتّحاد و اتّفاق نفوس خدمت ایشان تکبیر میرسانم و از برای ایشان توفیق میطلبم

و همچنین از برای قرّۀ عین جناب عبدالحسین علیه بهآء اللّه الحمد للّه در اوّل ایّامش بذکر مولی الأنام مؤیّد شده انّ ربّنا هو الکریم و هو الرّحیم و هو المؤیّد و هو الموفّق و هو المعین و هو ارحم الرّاحمین و اکرم الأکرمین نظم آن قرّۀ عین امام وجه مقصود عالمیان عرض شد و بعزّ قبول فائز گشت طوبی از برای لسانیکه بثنا ناطق و قلبیکه بنار حبّ مشتعل در هر حال عنایت از اوست و تأیید از او میطلبم از برای نفوس مذکوره آنچه را که سزاوار بخشش اوست انّه هو الغفور الرّحیم و السّامع المجیب المقتدر الحکیم البهآء علیک و علی امائه القانتات و عباده القانتین و الحمد للّه ربّ العالمین

خ‌ادم

فی ۲۴ ذی‌الحجّة الحرام سنة ۱۳۰۶