ورقة‌الرّضوان

بسمه الأعظم الأقدم

کتابت لدی الوجه حاضر و بنور حضور منوّر و آنچه در او مذکور ملاحظه شد حمد محبوب عالم را که بحبّش فائزی و بافقش ناظر و بر امرش مستقیم و بذکرش ذاکر انشآءاللّه باید بشأنی مستقیم باشی که اگر از افق امر بغیر ارادۀ کلّ من علی الأرض حکمی ظاهر شود در کمال استقامت بگوئی هذا لهو الحقّ اعظم امور استقامتست و هر چه امر عظیمتر فتنه‌اش بیشتر اگر نفوس حقّ را یفعل ما یشآء میدانستند و فی‌الحقیقه باین کلمۀ مبارکه موقن بودند هرگز نفسی اعتراض بر حقّ نمینمود محبوب بحبیب فرمود ان استقم کما امرت از این کلمۀ طیّبۀ مبارکه شأن استقامت و عظمت آن معلوم و واضحست انشآءاللّه لازال از این کأس بیاشامی و باین مقام فائز باشی ذکرت لدی العرش بوده و هست از اختلاف امور محزون مباش انشآءاللّه کل باصلاح آید آنچه در دست داری تمام کن انّه یؤیّدک لیبقی منک ما یکون مزیّناً بطراز ذکر ربّک العلیم الخبیر انّما البهآء علیک و علی من معک من لدن عزیز عظیم