کتاب آن جناب لدی العرش حاضر و بانوار ملکوت مشاهده و بیان فائز حمد محبوب عالم را که باشراقات صبح قدم منوّر و از اهتزاز نفحۀ کلمۀ اوّلیّه مهتزّ گشتهاید و بستّۀ ثانیه بعد از الف قائمه که مشعر بر انطواء ستّۀ اوّلیّه بوده عارف شدهاید اینست مقامی که جناب احمد احسائی علیه بهآء اللّه از آن اخبار فرموده قوله الواو ثلاثة احرف ستّة و الف و ستّة و قد مضت ستّة الأیّام و الألف هو التّمام و لا کلام فکیف السّتّة الأیّام الآخر والّا لما حصل العود لأنّه سرّ التّنکیس لرمز الرّئیس فان حصل من الغیر الاقرار بالسّتّة الباقیة تمّ الأمر بالحجّة و ظهر السّرّ الأعظم الی آخره ستّۀ اوّلیّه اشاره بسموات کور قبل است که در ستّۀ ایّام خلق شده و قد مضت ای طویت بالألف القائمة الّتی هی النّقطة ثمّ ارتفعت ستّة اخری بظهور اسمی الأبهی کذلک ینبّئک العلیم الخبیر و به ظهر سرّ التّنکیس لأنّ علم الرّئیس قد نصبت علی کلّ علم باذخ رفیع کذلک جعلنا اعلاهم اسفلهم و اسفلهم اعلاهم طوبی للعارفین
ای ناظر الی اللّه بیاناتی که در این مقام فرمودهاند احدی تا حین ادراک ننموده و از اثیم کرمانی مخصوصاً سؤال شد که تفسیر نماید و عند عجز نفس خود از مطلع علم سؤال کند قد اخذه الغرور و الاستکبار علی شأن منع عن عرفانه الی ان رجع الی مقرّه انّ ربّک لهو العادل الحکیم و مقصود از آن بیان همین فقره بوده به ظهر کلّ امر و برز کلّ سرّ و لاح کلّ مکتوم و انتهی کلّ ظهور و ختم کلّ لوح مبین نسأل اللّه ان یوفّق الکلّ علی ما ینبغی لهذا الظّهور الّذی به تشتّت التّرتیب و تفرّقت الأوهام المجتمعة فی الرّؤوس و زلّت ارجل المستقیمین قد وجدنا کتابک مقدّساً عن ذکر الغیر و مزیّناً بهذا الاسم العظیم لا تحزن من شیء قد قدّر لک فی ملکوته ما تقرّ به عینک و تفرح به قلبک انّه ولیّ من اقبل الیه و نطق بذکره المنیع
آنچه الیوم لازم است خدمت امر بوده و خواهد بود اکثری از ناس غافلند باید کل را بشأنی تربیت نمود که از نعاق ناعقین از صراط مستقیم و سبیل مبین ممنوع نشوند آنچه در الواح از قبل و بعد مذکور بوده کل باین ظهور ابدع امنع منتهی شد و میقات کل منقضی چنانچه اشارات کتب قبلیّه در الواح منیعه از قلم الهیّه جاری شده طوبی للنّاظرین آن جناب باید در کلّ احیان بکمال جدّ و جهد ساعی باشند که شاید اشجار نفوس از هر ریحی متحرّک نشوند و بهر خاری نلغزند چنانچه در این ایّام نفس مجهولی در یکی از مدن اللّه بدعوی برخاست و بعضی از غافلین اقبال نمودند الی ان عرفوا و رجعوا الی اللّه و کانوا من التّائبین اگر قرار بر این باشد که هر روز ظهوری ظاهر شود هرگز امر اللّه مستقرّ نخواهد شد لذا باید الیوم مثل آن جناب ناس را باستقامت کبری دعوت نمایند و این مقام اکبر مقامات بوده و خواهد بود چنانچه در کتب از قبل و بعد مسطور و مذکور است آنچه در سبیل حقّ از آن جناب ظاهر شده لدی العرش مقبول و آنچه در این امر امنع اقدس نوشتهاند اگرچه لدی العرش حاضر نشده ولکن علم حقّ بآن احاطه فرموده بعد از قرائت این لوح رجوع بآن نمایید تا بتمامه بما نزل من لدی العرش مطابق شود طوبی لک بما شربت رحیق الحیوان و کان بدئک منّا و رجوعک الینا بالخلوص و العرفان هذه لشهادة الرّحمن فی حقّک ان افرح و قل لک الحمد یا مولی العالمین و لک الشّکر یا ایّها المظلوم بین ایادی الفاسقین و لک البهآء یا بهآء من فی السّموات و الأرضین انّما البهآء علیک و علی ذوی قرابتک و الّذین معک علی ما انت علیه فی هذا الأمر الأعظم الأمنع الأقدس المنیع
این سند از کتابخانهٔ مراجع بهائی دانلود شده است. شما مجاز هستید از متن آن با توجّه به مقرّرات مندرج در سایت www.bahai.org/fa/legal استفاده نمائید.
آخرین ویراستاری: ۲۹ سپتامبر ۲۰۲۱، ساعت ۲:۰۰ بعد از ظهر