هو العزیز

در اینوقت که سنّت الهی جدید و تازه گشت و حسین بقا از ارض باء با جمعی صغیر و کبیر حرکت نموده هذه من سنّة الّتی قضت من قبل علی عباد اللّه المقرّبین ولکن اهل ارض بسیار غفلت نموده‌اند و چنان گمان کرده‌اند که میتوانند امر اللّه را معدوم نمایند و یا انوار اللّه را اطفا کنند و یا چراغهای قدسی را خاموش نمایند فباطل ما هم یظنّون قسم بخدا که هر چه در اطفائش سعی نمایند روشن‌تر میشود و آنچه در اخمادش بکوشند مشتعل‌تر خواهد شد مشیّت الهی محیط بر همۀ مشیّتها است و ارادۀ او فوق اراده‌ها است چه که جمیع من فی السّموات و الارض بنفحه‌ئی از نفحات مقدّسش که بکلمۀ امریّه اطلاق شده موجود شده‌اند و بحرفی فانی خواهند شد لم‌ یزل و لا یزال در علوّ سلطنت خود بوده و در سموّ رفعت خود خواهد بود کل عاجزند نزد ظهورات قدرت او و کل معدومند عند بروزات سطوت او و همیشۀ ایّام چشم دوستان او گریان بود و دشمنان او از غفلت خندان ولکن آن گریه را صد هزار رحمت از عقب و این خنده را هزاران نقمت از پی و عنقریب ثمر هر دو از شجرۀ قضا میروید زهی مفاخرت برای چشمی که قابل گریستن شود و زهی توفیق که گردنی قابل کمند دوست گردد انشآء اللّه بآنچه در ذرّ بقا عهد نمودیم ثابت و جازمیم اگرچه مردود عباد و مطرود بلاد شویم چنانچه شده‌ایم و عنقریب دنیا و اهلش فانی شوند و اهل اللّه بر رفارف باقی درآیند انّا للّه و انّا الیه راجعون و امیدواریم که آنجناب از این چشمۀ لطیف مشروب شوند تا جمیع این معدومان موجودنما را مفقود شمرند و سلطان احدیّه را موجود و مشهود و ظاهر و باهر ملاحظه فرمایند باری انشآء اللّه مسرور باشید و بر سریر عزّ مستریح

و دیگر آنکه ناصر را روانۀ خدمت نمودیم و باو گفته‌ایم که از خدمت شما تغافل ننماید