بنام بینندۀ دانا

کتابت دیده شد و ندایت شنیده گشت انشآء الله لا زال بافق اعلی ناظر باشی و بما یحبّ و یرضی فائز جز او نخواهی و بجز او تمسّک نجوئی امروز بحر کَرَم موّاج و آفتاب جود در تجلّی و ظهور طوبی لنفس عرفت و اقبلت و ویل للغافلین این یوم بطراز بیان مظاهر رحمن فائز بوده چه که جمیع بآن وعده و بشارت داده‌اند طوبی للفائزین قسم بآفتاب معانی که بآفتاب بیان رحمن مزیّن است که این لوح از صد هزار ولد صالح محبوب‌تر است و پاینده‌تر چه که ولد صالح و اشیای موجودۀ در عالم عنقریب بفنا راجع شود ولکن کلمة الله که از قلم اعلی نازل او را فنا اخذ ننماید و مرگ از عقب درنیاید تفکّر لتجد نفسک فی فرح مبین امروز انسان قادر است بر اینکه مقامی را اخذ نماید که ذکرش بمثابۀ نجم در سماء لوح الهی بدوام اسما و صفاتش مشرق و روشن باشد قل

یا الهی لک الحمد بما ذکرتنی من قلمک الاعلی اذ کنت فی السّجن الاعظم بما اکتسبت ایادی الاعدآء الّذین اعرضوا عنک و عن آیاتک الکبری ای ربّ قد اقبلت الیک و توجّهت الی افقک اسئلک بمظلومیّة مطلع آیاتک و مشرق بیّناتک بان تقدّر لی ما ینفعنی فیکلّ عالم من عوالمک انّک انت اعلم بی منّی و انّک انت العلیم الخبیر ثمّ اسئلک یا اله الوجود و مالک الغیب و الشّهود بان ترزقنی ولداً صالحاً لیذکرک فی ارضک و یثنیک فی بلادک ولو انّک جعلتنی بهذا اللّوح غنیّاً عن کلّ اثر و ثمر و ذکر و فی هذا الحین اختم مناجاتی بما نطق به احد اصفیآئک ربّ لا تذرنی فرداً و انت خیر الوارثین^١