ورقه امّ افنان جناب میرزا آقا علیهما من کلّ بهآء ابهاه

بسمه الشّاهد العلیم الحکیم

یا ورقتی بگوش جان ندای رحمن را بشنو از سجن اعظم بتو توجّه نموده و ترا بذکر و آیاتش تسلّی میدهد اذن واعیۀ طاهرۀ مقدّسه در جمیع احیان از کلّ اشطار کلمۀ مبارکۀ انّا للّه و انّا الیه راجعون اصغا مینماید اسرار موت و رجوع مستور بوده و هست لعمر اللّه اگر ظاهر شود بعضی از خوف و حزن هلاک شوند و بعضی بشأنی مسرور گردند که در هر آنی از حقّ جلّ جلاله موت را طلب نمایند موت از برای موقنین بمثابۀ کأس حیوانست فرح بخشد و سرور آرد و زندگی پاینده عطا فرماید مخصوص نفوسی که بثمرۀ خلقت که عرفان حقّ جلّ جلاله است فائز شده‌اند این مقام را بیانی دیگر و ذکری دیگر است العلم عند اللّه ربّ العالمین از قلم اعلی در این مصیبت عظمی جاری شد آنچه بدوام ملک و ملکوت باقیست محزون مباش از ما بود و بما راجع و انا الحافظ الصّادق الأمین طوبی لک و نعیماً لک بما توجّه الیک لحاظ المظلوم من مقامه العزیز المنیع البهآء علیک و علی اوراقی اللّائی تمسّکن بسدرة امری العظیم

این سند از کتابخانهٔ مراجع بهائی دانلود شده است. شما مجاز هستید از متن آن با توجّه به مقرّرات مندرج در سایت www.bahai.org/fa/legal استفاده نمائید.

آخرین ویراستاری: ۱۵ مه ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۰۰ قبل از ظهر