ابراهیم جناب سائل الّذی سأل ربّه من قبل و اجابه اللّه بفضل من عنده و انّه لهو المسئول المجیب
ان یا ایّها السّائل فاعلم بأن حضر بین یدینا کتاب من الّذی اشتعل بنار اللّه و وجدنا فیه ذکرک لذا رشّ علیک من رشحات طمطام البقآء عن شطر الفردوس لیطهّرک عن ریب الخلایق کلّها و ینقطعک بکلّک الی اللّه و ینطقک بثنآء نفسه بین العالمین ثمّ اعلم بأنّا اجبناک فیما سألت عن اللّه ربّک من قبل بالحجب و الأستار مرّة اشهدناک انوار الوجه عن خلف سبعین الف حجاب و مرّة غطّیناها لأنّا وجدنا فی ذلک الأیّام عرفان العباد فی مقام النّطفة و ما وجدنا احداً ان یحمل امانة اللّه الملک المقتدر القدیر لذا امسکنا القلم و ما اطلقنا زمامه الّا علی قدر مقدور و ربّینا عدّة معدودات بسلطان القدرة و الاقتدار فلمّا بلغوا الی ما اراد ربّک اذاً کسوناهم لحم الایقان و اتینا بخلق آخر فی حبّ ربّک فتبارک اللّه سلطان المقتدرین و احسن الخالقین ان من شیء الّا و له میقات عند ربّک فلمّا جآء الوعد یظهره بالحقّ و ینزل علیه ما قدّر له و انّه لهو المقتدر علی ما یرید ولو انّ کلّ کلمة عمّا نزّلت من لدنّا انّها لهی بالغة علی الممکنات و فیها کنزت لآلئ الحکمة فهنیئاً لمن یدلی فیها دلو العرفان و یصعد به غلام المعانی و یستغنی به عن العالمین و قدّرنا للعباد من کلّ کلمة نصیب علی ما هم علیه فطوبی لمن یأخذ نصیبه و لا یجعل نفسه من المحرومین ولکن قدّرنا ظهور الکلمة و ما قدّر فیها بین العباد علی مقادیر الّتی قدّرت من لدن علیم حکیم و جعلنا حجاب وجهها نفسها و کذلک کنّا قادرین و انّها لو تتجلّی علی العباد بما فیها لن یحملنّها احد بل یفرّنّ عنها کلّ من فی السّموات و الأرضین فانظر الی ما نزّل علی محمّد رسول اللّه و انّه حین النّزول قدّر له کنوز المعانی علی ما ینبغی له من لدن مقتدر قدیر ولکنّ النّاس ما عرفوا منه الّا علی مراتبهم و مقاماتهم و کذلک انّه ما کشف لهم وجه الحکمة الّا قدر حملهم و طاقتهم فلمّا بلغ النّاس الی البلوغ تجلّی علیهم بما فیه فی سنة السّتّین حین الّذی ظهر جمال القدم باسم علیّ قبل نبیل مع انّک تشهد الکلمة علی شأن واحد بحیث ما نقص عنها شیء و لا زاد علیها شیء و انّا لو نفصّل هذا المقام لن یکفیه الألواح و لا الأقلام و کان ربّک علی ذلک شهید و انّک ایقن بأنّ ربّک فی کلّ ظهور یتجلّی علی العباد علی مقدارهم مثلاً فانظر الی الشّمس فانّها حین طلوعها عن افقها تکون حرارتها و اثرها قلیلة و تزداد درجة بعد درجة لیستأنس بها الأشیآء قلیلاً قلیلاً الی ان یبلغ الی قطب الزّوال ثمّ تنزل بدرایج مقدّرة الی ان یغرب فی مغربها کلّ ذلک من حکمة اللّه ان انتم من العارفین و انّها لو تطلع بغتةً فی وسط السّمآء یضرّ حرارتها الأشیآء کذلک فانظر فی شمس المعانی لتکون من المطّلعین فانّها لو تستشرق فی اوّل فجر الظّهور بأنوار الّتی قدّر اللّه لها لیحترق ارض العرفان من قلوب العباد لأنّهم لن یقدرنّ ان یحملنّها او یستعکسنّ منها بل یضطربنّ منها و یکوننّ من المعدومین لذا یستشرق علیهم علی قدر قبولهم و استعدادهم کما شهدتم فی اوّل الظّهور ظهور ربّکم العلیّ الأعلی فی سنة السّتّین و انّه قد ظهر فی اوّل ظهوره بقمیص البابیّة و فی هذا المقام عرّج نطفة القبول و الاستعداد من کلّ شیء الی العلقة ثمّ بدّل القمیص بالولایة و اصعد الممکنات الی المضغة و انتهی الدّرایج بسلطانه الی ان بلّغهم الی مقام خلقاً آخر اذاً تجلّی علیهم باسم الرّبوبیّة و نطق بأنّی انا اللّه لا اله الّا هو العزیز المقتدر المتعالی العلیم ولکنّ الیوم قد ظهر فضل لو یقابلنّه کلّ الموجودات اقلّ من حین لیبلغنّهم الی مقام یعجز عن ذکره قلم الامکان ثمّ السن العالمین و لمثل هذا الرّبّ ینبغی التّسبیح من ملإ البقآء و التّکبیر من اهل ملإ الأعلی و التّقدیس من ملإ المقرّبین ثمّ اعلم بأنّ ربّک لو یرید ان یبلغ الممکنات من النّطفة الی البلوغ اقرب من لمح البصر لیقدر بقدرته الغالب المحیط ولکن احبّ ان یجری الأمور بأسبابها و درایجها الّتی قدّر لها لحکمة الّتی ما اطّلع بها احد الّا نفسه المهیمن الخبیر
ثمّ اعلم بأنّ اللّه ربّک لم یزل کان علی حالة واحدة لن ینزل و لن یصعد و کذلک مظهر نفسه فی ذلک المقام فتعالی عمّا یشیرنّ الیه العباد بما عندهم فتعالی عن وصف کلّ واصف خبیر و کلّ الکلمات عنده فی حدّ سوآء یرفعها فی وقت و ینزلها فی وقت و لا یسأل عمّا شآء و انّه لهو المقتدر القدیر و انّه حین الّذی یقول انّی عبد یربّی به مظاهر العبودیّة و کذلک فانظر فی البابیّة و فوق ذلک الی ان ینتهی بأنّی انا اللّه الملک العدل الحکیم و نسبة هذه المقامات الی نفسه تعالی فی حدّ سوآء بل لو تشهد بعین اللّه لتشهد کلّها خلق فی ملکه و ظهرت بأمره الغالب القادر الحکیم و انّک تفکّر فی هذا اللّوح و اذا وصلت الی ما کنز فیه قم ثمّ ابشر العباد لعلّ یقومنّ عن النّوم و یکوننّ من العارفین
ان یا خلیل لمّا تمّت میقات السّتر کشفنا من سرّ المستسرّ المقنّع بالسّرّ علی الحقّ الخالص سرّاً اقلّ من ان یحصی اذاً انصعقت مظاهر الأسمآء و فزع کلّ من فی السّموات و الأرض الّا الّذین اطمأنّت قلوبهم من انوار اللّه و فتحت ابصارهم بنور الیقین قل یا قوم لا تنظروا الیّ الّا بعینی ان تریدنّ ان تعرفنّ اللّه و قدرته و من دون ذلک لن تعرفونی ولو تفکّروا فی امری بدوام الملک و تنظرون الأشیآء ببقآء اللّه الملک القادر الباقی الحکیم کذلک بیّنّا الأمر لعلّ النّاس یستشعرنّ فی انفسهم و یکوننّ من العارفین و انّک فانظر شأن هؤلآء بعد الّذی شهدوا کلّهم بأنّی فدیت نفسی و اهلی فی سبیل اللّه و حفظاً لایمانهم و کنت بین الأعدآء فی ایّام الّتی اضطربت کلّ النّفوس و ستروا وجوههم عن الأحباب و الأعدآء و کانوا بحفظ انفسهم لمن المشتغلین و اظهرنا الأمر و بلّغناه الی مقام کلّ اعترفوا بسلطنة اللّه و قدرته الّا الّذین کان فی صدورهم غلّ الغلام و کانوا من المشرکین و مع هذا الظّهور الّذی احاط الممکنات و هذا الاشراق الّذی ما سمعوا شبهه فی الآفاق اعترضوا علیّ ملأ البیان و منهم من اعرض عن الصّراط و کفر بالّذی آمن به و بغی علی اللّه المقتدر المهیمن العلیّ العظیم و منهم من توقّف لدی الصّراط و علّق امر اللّه بساذجه بتصدیق الّذی خلق بقولی و بذلک حبط اعماله و ما کان من الشّاعرین و منهم من قاس نفس اللّه بنفسه و غرّته الأسمآء الی مقام حارب بوجهی و افتی علی قتلی و نسبنی بکلّ ما کان فی نفسه اذاً اشکر فی بثّی و حزنی الّذی خلقنی و ارسلنی و احمده فی قضایاه و فی وحدتی ثمّ ابتلائی بین هؤلآء الغافلین و صبرت و اصبر فی الضّرّآء متّکلاً علی اللّه و اقول
ای ربّ فاهد العباد الی شطر جودک و مواهبک و لا تحرمهم عن بدایع فضلک و الطافک لأنّهم لا یعلمون ما اردت لهم من رحمتک الّتی سبقت العالمین ای ربّ هؤلآء ضعفآء فی الجهر و ایتام فی السّرّ و انّک انت الکریم ذو الفضل المتعالی العظیم لا تقهر یا الهی علیهم ثمّ انظرهم الی میقات الّتی ینبغی لبدایع رحمتک لعلّ یرجعنّ الیک و یستغفرنّ عمّا ارتکبوا فی جنبک و انّک انت الغفور الرّحیم
و انّک یا ایّها الخلیل ذکّر وحدتی و غربتی ثمّ سجنی و ابتلائی و کن من الذّاکرین ثمّ ذکّر النّاس خالصاً لوجه اللّه لعلّ بک یحیی قلوب الّذینهم ماتوا من سطوة الأمر و اذاً یکوننّ من المیّتین کذلک امرناک و بلّغناک بتبلیغ مبین و البهآء علیک و علی من معک علی امر اللّه القادر العزیز العلیم
این سند از کتابخانهٔ مراجع بهائی دانلود شده است. شما مجاز هستید از متن آن با توجّه به مقرّرات مندرج در سایت www.bahai.org/fa/legal استفاده نمائید.
آخرین ویراستاری: ۱۵ مه ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۰۰ قبل از ظهر