جناب میرزا مهدی برحمت محیطه مخصوص بوده و در جمیع حال از استکتاب کلمات اللّه و ارسال آن بدیار تغافل ننموده و در کمال انقطاع بر رفرف امتناع مستریح باشند و در نهایت اتّحاد با مظاهر حبّ ایّام بگذرانند دنیا در گذر و مرور است و اگر مقامی در او مشهود میگشت البتّه ساذج صرف خود را بمهالک لایحصی مبتلا نمینمود فاعتبروا حرم را ذکر منیع برسانید و در استرضای او تغافل ننمائید چه که بسیار ضرّ باو وارد شده ولکن در سبیل محبوب سهل است جناب آقا محمّد علی تفصیل امور ذکر مینماید و موقن میشوید بآنکه ضرّ جمیع عالم در جنب ضرّم مفقود صرف میهمان را ذاکر شوید از جناب منیب خبری نرسید و الرّوح علیکم بجناب محمّد حسین معروف که در ارض کاف توطّن نموده لوحی ارسال شد و بجناب آقا سیّد مهدی مرقوم شد که برساند و اگر سواد بعضی از الواح و سور باو برسد محبوب است
این سند از کتابخانهٔ مراجع بهائی دانلود شده است. شما مجاز هستید از متن آن با توجّه به مقرّرات مندرج در سایت www.bahai.org/fa/legal استفاده نمائید.
آخرین ویراستاری: ۱۷ مه ۲۰۲٣، ساعت ۵:٠٠ بعد از ظهر