جناب حکیم داود

یا داود ربّ ودود میفرماید در کتاب مبین از قلم اعلی نازل شده آنچه که حصنی است متین از برای حفظ بشر و نوریست راه‌نماینده بمنظر اکبر قل تمسّکوا به یا حزب اللّه و لا تکونوا من الغافلین عدل و انصاف دو جناحند از برای عباد و نیکوست حال نفسی که باین دو فائز شد و از عالم و عالمیان فارغ گشت یوم یوم آزادیست بدانید قصص کذبۀ قرون اولی عباد را از مولی الوری منع نموده اهل ایران در لیالی و ایّام بذکر مقصود عالمیان ذاکر و ظهور حضرت قیّوم را آمل و چون حجبات باصبع منزل آیات خرق شد و فجر نورانی از افق ارادۀ رحمانی لائح و ساطع کل اعراض نمودند و سبب و علّت اعراض نفوسی بوده‌ا‌ند که من‌دون اذن اللّه پیروی آن غافلان و بی‌دانشانرا کردند از حقّ جلّ جلاله میطلبیم جمیع را تأیید فرماید بر اتّحاد و اتّفاق و همچنین موفّق دارد بر تفکّر و تدبّر در اموریکه سبب راحت و نجاتست للّه الحمد مشرق آیات ظاهر و مطلع بیّنات امام وجوه قائم تا وقت باقی جهد نمایید شاید بنعمت باقیه و مائدۀ دائمه فائز گردید این نعمت حافظ عباد است و این مائده ناصر و معین احزاب یا داود مذکور از شطر سجن ترا ذکر مینماید و به ما یحفظک و یحرسک امر میفرماید اشکر ربّک و قل لک الحمد یا ایّها النّاصح العلیم و الذّاکر الحکیم

این سند از کتابخانهٔ مراجع بهائی دانلود شده است. شما مجاز هستید از متن آن با توجّه به مقرّرات مندرج در سایت www.bahai.org/fa/legal استفاده نمائید.

آخرین ویراستاری: ٣ مارس ۲۰۲۳، ساعت ۱:۰۰ بعد از ظهر