جناب جمشید خداداد علیه بهآء اللّه
ای بندۀ زیبندۀ آستان مقدّس خبر وحشتاثر فوت آن کنیز عزیز الهی بانجمن رحمانی رسید جمیع یاران الهی چه از نسا و چه از رجال بینهایت محزون و دلخون گشتند و متأسّف و متحسّر شدند که چنین مصیبتی بر شما وارد و چنین ماتمی حاصل بقسمیکه کل در این حزن و اندوه شریک و سهیم گشتند و جمیع متضرّع بملکوت ربّ رحیم که آن امة اللّه را بملکوت تقدیس درآرد و آن منجذبۀ الی اللّه را بمحفل تجلّی فائز فرماید و صبر جمیل بآن سرگشتۀ صحرای محبّت اللّه عنایت فرماید هرچند حسرت این حزن و غم شدید است و وحشت این ماتم سریع التّأثیر ولی باید نظر بخاتمة الحیات نمود که الحمد للّه فاتحة الالطاف بود آن نفس زکیّه در نهایت محبّت و انجذاب و استقامت در امر ربّ الارباب و ثبوت بر عهد و پیمان صعود بجهان یزدان نمود مانند پروانه حول سراج الهی پرواز کرد تا جان و جنانرا فدای شمع جانان نمود این موت و فوت نه بلکه وصول جان مشتاق بخلوتگاه دلبر آفاقست و ورود تشنۀ جانسوخته بر شاطی بحر فرات آن مرغ سحر بگلشن جانپرور پرواز نمود و آن اسیر زندان بایوان یزدان شتافت آشفتۀ مهجور بفیض حضور فائز گشت و اسیر فراق بمرکز اشراق رجوع نمود لهذا باید نهایت صبر و تحمّل را بنمائید و از تعزیت عبدالبهآء تسلّی و سکون جوئید و همچو بدانی که این فرقت منتهی بملاقات ابدی خواهد گشت و این دوری عاقبت وصلت دائمی خواهد داشت باید نظر بپایان نمود و فکر در ملکوت یزدان کرد و علیک التّحیّة و الثّنآء
یزدان مهربانا این کنیز عزیز ولهانگیز بود و باعقل و تمیز مشتاق دیدار بود و آرزوی آندیار مینمود و با چشمی اشکبار توجّه بملکوت اسرار داشت بسا شبها که مشغول براز و نیاز بود و بسا روزها بیاد تو همدم و دمساز هیچ صبحی غافل نبود و هیچ شامی آفل نگشت مانند مرغ خوشآهنگ هر دم بتلاوت الواح و آیاتت مشغول بود و بمثابۀ آئینه آرزوی نور تجلّی مینمود ای آمرزگار این هوشیار را ببارگاه بزرگواری خویش راه ده و این مرغ دستآموز را بحدیقۀ بقا پرواز بخش این مشتاق پراحتراقرا بوثاق وصال داخل کن و این آشفتۀ پریشانرا از حرمان نجات بخش و بایوان رحمن درآر ای پروردگار هرچند گنهکاریم توئی آمرزگار هرچند غریق بحر عصیانیم توئی خداوند مهربان عفو قصور فرما و مغفرت موفور بنما فیض حضور بخش و صهبای سرور بنوشان ما اسیر خطائیم و تو امیر عطا ما غریق معصیتیم و تو خداوند رحمت کبری هرچه هستیم منسوب بآستان توئیم و هرچه باشیم مقیم درگاه تو توئی بخشنده و درخشنده و پاینده و مهربان و توئی کریم و رحیم و عظیم الاحسان و کثیر الغفران انّک انت التّوّاب یا ربّ الارباب ع ع