حضرت فاضل شیرازی علیه بهآء اللّه الابهی
ایکه هرگز فرامشت نکنم نسیان را کجا مجال بلکه فراغت از یاد شما ممتنع و محال هر دم در نظری و مضمر ضمیر و خاطری چگونه فراموشت نمایم آن یار مهربان نچنان بذکر رحمن در حرکت و هیجان است که بتوانم او را نسیان نمایم و اگر چنانچه در تحریر تقصیر شود نمیدانی چه خبر است دستی از دور بر آتش داری از برای جمعی از نفوس مکتوب خواسته بودی عبدالبهآء چنان بضعف جسم مبتلا بود که امکان تحریر نبود گاهی بجواب نامه‌های مهمّه میپرداخت لهذا تا بحال مرقوم نشد معذور دارید حال الحمد للّه آثار صحّت بدرجه‌ئی ظاهر و باهر انشاء اللّه من بعد قصور نخواهد گردید تا توانی ندای الهی بلند کن و نفوس ضعیفه را تربیت نما اسیران نفس و هویرا بنور هدی نجات ده و گمگشتگان بادیۀ حرمانرا بکعبۀ مقصود دلالت فرما اینست مغناطیس تأیید و توفیق ربّ جلیل در این سبیل اینعبد مشتاق دیدار شما بیش از شما و انشاء اللّه در وقت مرهون اذن و اجازه داده خواهد شد مطمئن باشید و علیک التّحیّة و الثّنآء ع ع